بررسي عوامل مؤثر بر تناوب باردهي در پسته

تناوب باردهي يكي از مهمترين مشكلات در زمينه توليد پسته مي¬باشد. درختان پسته هر ساله تعداد زيادي جوانه گل توليد مي¬كنند اما اين جوانه¬ها فقط زماني روي شاخه باقي مي¬مانند كه در آن سال ميوه روي شاخه اصلاً يا به ميزان كم تشكيل شده باشد. رقابت براي مواد غذايي بين بذور ميوه¬هاي در حال نمو و جوانه¬هاي گل تشكيل شده، عامل اوليه¬ي ريزش جوانه¬هاي گل معرفي شده است. اگر¬چه نيتروژن برگ منجر به حفظ جوانه¬ها مي¬گردد، اما كاربرد برگي نيتروژن ريزش جوانه را كاهش نداد. ميزان تجمع تركيبات فتوسنتزي در جوانه¬هاي گل شاخه¬هاي بدون ميوه دو برابر شاخه¬هاي داراي ميوه است. در سال پربار ميزان كربوهيدرات جوانه¬هاي گل، در طي دوره¬ي رشد بذر كاهش يافت. علاوه بر اين، در سال پربار حركت ساكارز از برگ¬ها به جوانه¬ها كاهش يافته و در نتيجه نمو جوانه گل كاهش مي¬يابد و منجر به ريزش جوانه گل و ايجاد سال آوري مي¬گردد.