شكل گيري نظام آموزشي نوين در دورۀ قاجاريه

نظام آموزشي دورۀ قاجار را مي توان در امتداد سيستم سنتي تعليم و تربيت در تاريخ ايران دورۀ اسلامي بررسي و تحليل نمود. در جريان جنگهاي ايران و روسيه، درباريان تبريز به ناكارآمدي نظام آموزشي ايران پي برده و با اعزام محصل به خارج، اولين شكاف را در نظام سنتي تعليم وتربيت در ايران ايجاد كرده و نخستين گامها براي انتقال علوم نوين به ايران را برداشتند. اين روند با تأسيس مدارس نوين در اواسط دورۀ قاجار سرعت شتابان به خود گرفت. در اين پژوهش با استفاده از روش توصيفي- تحليل در پي واكاوي روند ايجاد شكاف در نظام سنتي تعليم وتربيت در ايران و شكل گيري ساختار آموزشي نوين در دورۀ قاجار هستيم. يافته¬ها نشان مي دهد؛ عدم كارآمدي نظام تعليم وتربيت سنتي ايران در مواجهه با دنياي نوين، سبب وارد شدن ايرادات جدي به آن در بعد نظري گرديد. با تأسيس مدرسۀ دارالفنون و مدارس رشديه، ايرانيان گامهاي عملي براي شكل گيري نظام آموزشي نوين با الگوبرداري از غرب را برداشتند.