نقش سرسختي روان شناختي و تاب آوري در پيش بيني خودكارآمدي دانش آموزان دبيرستاني

خودكارآمدي، تاب آوري و تصور فرد از توانايي هاي خود بر پيامدهاي روان شناختي مؤثر مي باشد و باعث كاهش استرس هاي روان شناختي و پيشگيري از رفتارهاي پرخطر مي شود. لذا هدف پژوهش حاضر تعيين نقش سرسختي روان شناختي و تاب آوري در پيش بيني خودكارآمدي دانش آموزان دبيرستاني بود. پژوهش حاضر يك مطالعه توصيفي از نوع همبستگي است. جامعه آماري اين پژوهش را كليه دانش آموزان دبيرستاني اردبيل در سال تحصيلي94-93 تشكيل مي دهند. آزمودني هاي پژوهش شامل 200 دانش آموز بود كه از ميان جامعه آماري به روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه زمينه يابي ديدگاههاي شخصي، تاب آوري و خودكارآمدي استفاده شد. داده هاي بدست آمده با استفاده از روش آماري ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چند متغيري مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها نشان داد كه بين سخت رويي، تاب آوري با خودكارآمدي رابطه معناداري وجود دارد (01/0 P). بر اساس نتايج رگرسيون چند متغيري در حدود 21 درصد از واريانس خودكارآمدي در دانش آموزان توسط سخت رويي و تاب آوري تبيين شد و اين دو مؤلفه به عنوان قويترين پيش بين خود كارآمدي هستند. نتايج نشان داد كه افراد سخت رو در برخورد با مسائل از خودكارآمدي و سلامت روان بيشتري برخوردارند. بنابراين به نظر مي رسد كه رشد تاب آوري متأثر از نحوه استفاده از خودكارآمدي، نحوه ارزيابي موقعيت ها و رويكرد مقابله اي خاص مي باشد. همچنين باورهاي خودكارآمدي بالا، مانع از تأثيرات فشار زا مي شوند و كاركردهاي نظام ايمني بدن را افزايش مي دهند. در واقع خودكارآمدي بالا سبب مي شود تا فرد در مواجهه با مشكلات، خود را توانمنمد ببيند و در نتيجه تلاش هاي بيشتري براي مقابله و كنار آمدن با مشكلات انجام دهد.