رابطه جو رواني ـ اجتماعي كلاس با عملكرد رياضي دانش‏آموزان سال اول متوسطه: نقش خودكارآمدي رياضي و جنسيت

پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه جوّ رواني - اجتماعي كلاس با عملكرد رياضي و تعيين نقش ميانجي گرانه خودكارآمدي رياضي و جنسيت انجام شد. جامعه مورد مطالعه تمام دانش آموزان پايه اول متوسطه شهر اروميه و نمونه پژوهش شامل384 دانش آموز (215 پسر و 168 دختر) بود كه از طريق نمونه گيري تصادفي چند مرحله اي انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه هاي جوّ رواني ـ اجتماعي كلاس، خود كارآمدي رياضي و كارنامه تحصيلي دانش آموزان استفاده شد. داده ها با استفاده از روش هاي آماري همبستگي و رگرسيون گام به گام تحليل شدند. يافته هاي پژوهش نشان دادند كه بين مولفه هاي جو رواني اجتماعي كلاس (به غير از دلبستگي متقابل و مشاركت) با خود كارآمدي رياضي رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. همبستگي بين جو رواني ـ اجتماعي كلاس و جنسيت (062/0r =)، جو رواني ـ اجتماعي كلاس و عملكرد رياضي (062/0r =) و جنسيت وعملكرد رياضي(083/0= r) از نظر آماري معنادار نيست. اما همبستگي بين خود كارآمدي رياضي و عملكرد رياضي(41/0r =)، و خود كارآمدي رياضي و جنسيت( 155/0= r) معني دار است (01/0 p). نتايج تحليل رگرسيون گام به گام نشان دادند از ميان متغير ها فقط خود كارآمدي رياضي به شكل معني داري قادر به پيش بيني عملكرد رياضي بوده و توانسته است 18 درصد از واريانس عملكرد رياضي را تبيين كند.