اثربخشي آموزش مقابله با استرس به روش شناختي-رفتاري بر كاهش اضطراب و افسردگي در دانش آموزان تيزهوش

پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير آموزش مقابله با استرس به روش شناختي-رفتاري بر كاهش اضطراب و افسردگي در دانش آموزان تيزهوش اجرا شد. روش پژوهش از نوع آزمايشي و با طرح پيش آزمون و پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش حاضر كليه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه تيز هوشان شهر اردبيل بودند. از بين آنها 32 نفر بصورت به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شده و بصورت تصادفي در دو گروه آزمايشي و كنترل گمارده شدند. ابتدا پرسشنامه هاي افسردگي بك و اضطراب بك به عنوان پيش آزمون روي نمونه ها اجرا شد. سپس برنامه آموزشي مقابله با استرس به روش شناختي-رفتاري به مدت 9 جلسه 90 دقيقه اي براي گروه آزمايش اجرا شد. سپس همان مقياسها به عنوان پس آزمون مجدداً اجرا شدند. نتايج آزمون آنكوا نشان داد كه ميانگين نمره كل افسردگي و اضطراب پس از مداخله، اختلاف معني داري بين دو گروه نشان داد (01/0 P). يافته هاي پژوهش حاكي از آن است كه آموزش مقابله با استرس به روش شناختي-رفتاري در كاهش اضطراب و افسردگي در دانش آموزان تيزهوش موثر بوده است و اين روش مي تواند به عنوان يك روش مداخله اي موثر براي دانش آموزان تيزهوش به كار رود.