كفايت روانسنجي مقياس رضايت تحصيلي در دانش آموزان دختر

هدف پژوهش حاضر بررسي ويژگيهاي روانسجي مقياس رضايت تحصيلي در دانشآموزان دختر بود. نمونه پژوهش 256 دانشآموز دختر مقطع سوم دبيرستان در نيمسال اول تحصيلي 93-1392 بودند كه به روش نمونهگيري تصادفي خوشهاي انتخاب شدند. ابزار اندازهگيري پژوهش شامل مقياس رضايت تحصيلي و مقياس خودكارآمدي تحصيلي جينكس-مورگان بود. براي بررسي اعتبار سازه و ملاكي اين مقياس، از روشهاي تحليل عاملي تأييدي و همبستگي پيرسون، و براي مطالعه پايايي آن از روشهاي آلفاي كرونباخ و تنصيف اسپيرمن-برون استفاده شد. نتايج تحليل عامل تأييدي نشان داد كه مقياس رضايت تحصيلي، در سطح خوبي (96/0AGFI=) برازنده دادههاست. همچنين، نتايج ضريب همبستگي پيرسون نشان داد كه مادههاي اين مقياس به طور مثبت و معنيداري با مادههاي مقياس خودكارآمدي تحصيلي همبسته است. مقادير ضرايب پايايي مقياس رضايت تحصيلي نشان داد كه اين مقياس از همساني دروني مطلوبي برخوردار است. ميتوان چنين نتيجه گرفت كه مقياس رضايت تحصيلي، ابزاري معتبر و پايا است و ميتواند در سنجش رضايت تحصيلي دانشآموزان دختر مورد استفاده قرار گيرد.