تأثير درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر كاهش اضطراب و افسردگي دانش آموزان

فوبي اجتماعي بود. روش اين مطالعه، آزمايشي با پيش آزمون-پس آزمون با گروه كنترل مي باشد. جامعه ي آماري اين پژوهش شامل كليه ي دانش آموزان دختر داراي فوبي اجتماعي شهرستان اردبيل در سال تحصيلي 93-1392 بود. به منظور انتخاب نمونه مرحله شيوع شناسي ابتدا 400 دانش آموز به روش نمونه گيري خوشه اي از جامعه آماري انتخاب شدند. سپس از بين افراد داراي فوبي هدف از پژوهش حاضر بررسي اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر كاهش اضطراب و افسردگي دانش آموزان دختر داراي اجتماعي (بر اساس نقطه برش)، 34 آزمودني به صورت تصادفي ساده انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه 17 نفره (يك گروه آزمايشي ويك گروه كنترل) قرار گرفتند. آزمودني هاي گروه آزمايش گروه آزمايشي به مدت 10 جلسه ي 90 دقيقه اي تحت درمان پذيرش و تعهد قرار گرفتند. آزمودني هاي گروه كنترل هيچ مداخله اي دريافت نكردند. با استفاده از پرسشنامه هاي اضطراب، افسردگي و فوبي اجتماعي پيش آزمون و پس آزمون براي هر دو گروه اجرا شد. به منظور تجزيه و تحليل داده هاي جمع آوري شده علاوه بر آمار توصيفي از آزمون تحليل واريانس چندمتغيري (مانوا) استفاده شد. نتايج حاصل از تحليل داده ها نشان داد كه درمان مبتني بر پذيرش و تعهد باعث كاهش اضطراب و افسردگي و فوبي اجتماعي دانش آموزان گروه آزمايش در مقايسه با گروه كنترل شده است (p 0/001). بنابراين، درمان مبتني بر پذيرش و تعهد براي دانش آموزان داراي فوبي اجتماعي قابليت كاربرد داشته و مي تواند به عنوان يك مداخله ي روانشناختي در كنار ساير مداخلات مورد استفاده قرار گيرد.