اثر بخشي شناخت درماني گروهي بر ابراز وجود وسازگاري اجتماعي مادران داراي فرزند كم توان ذهني

باورهاي غلط،خطاهاي شناختي هستندكه بر وضعيت روان شناختي افراد تأثيرگذار هستند.پژوهش حاضر درباره اثر بخشي شناخت درماني گروهي بر ابراز وجود وسازگاري اجتماعي مادران داراي فرزند كم توانم ذهني انجام شده است.روش انجام اين پژوهش، آزمايشي با طرح پيش آزمون –پس آزمون باگروه آزمايش وكنترل بوده است. جامعه ي آماري پژوهش،شامل مادران دانش آموزان مدرسه استثنايي توحيد شهر سبزوار، به تعداد 100 نفردر تراز سني 40-25سال بود. براي انداره گيري ابراز وجود مادران از (ASA)استفاده شد؛و براي اندازه گيري ميزان سازگاري اجتماعي،از پرسشنامه سازگاري اجتماعي بل استفاده شد. گروه هاي آزمايش به مدت 10جلسه،90 دقيقه اي طي 2 ماه تحت كلاس هاي شناخت درماني به صورت گروهي قرار گرفتند. براي تحليل داده ها از روش تحليل كواريانس استفاده شد.يافته ها نشان داد كه آموزش مهارت هاي ابراز وجود به صورت شناخت درماني گروهي موجب تقويت ابراز وجود و رفتارهاي سازگارانه مادران داراي فرزند كم توان ذهني ميشود.شناخت درماني گروهي موجب تقويت ابراز وجود و سازگاري اجتماعي مادران كودكان كم توان شده است؛بنابراين مي توان شناخت درماني را به عنوان يك روش اثر بخش براي افزايش ابرازوجود وافزايش سازگاري اجتماعي مادران كودكان كم توان ذهني به كار برد.