خشكسالي و تاثير آن بر امنيت غذايي شهرستان پيرانشهر

بي‌گمان خشكساليها از جمله اصلي ترين و قديمي ترين بلاهاي طبيعي به شمار مي‌روند كه انسان از زمانهاي بسيار دور با آنها آشنايي پيداكرده‌است. اين پديده تقريباً در تمامي مناطق اقليمي رخ مي دهد و يكي از پديده هاي آب و هوايي و از بلايايي مهم طبيعي به شمار مي رود كه علي رغم تلفات كم انساني، خسارتهاي اقتصادي و اجتماعي زيادي را در برداشته و دارد. يكي از راه هاي تعديل خشكسالي، ارزيابي آن بر اساس شاخص هايي است كه بتوان بر اساس آن ميزان شدت و فراواني اين رخداد اقليمي را در يك منطقه تعيين نمود. در پژوهش حاضر با استفاده از شاخص ناهنجاري بارش (RAI) وضعيت خشكسالي در ايستگاه پيرانشهر در طول دوره 30 ساله (1358-1388) مورد بررسي قرار گرفته است. با توجه به بررسي و تحليلهاي انجام شده بر روي ايستگاه مورد مطالعه مي توان نتيجه گرفت كه در اين شهرستان بيشتر بارش مربوط به نيمسال دوم سال و فصول سرد سال مي باشد، در شاخص مورد نظر شدت درجات با درجه سختي 3 سال خشكسالي شديد و 3 سال خشك سالي بسيار شديد مشاهده گرديده است، كه لازمه اتخاذ تدابير و راهبردهاي ويژه ضروري است.