تاثير مولفه هاي محيطي فضاي فرودگاه بر رضايتمندي مسافرين

در قرن معاصر موضوع رابطه انسان و محيط و قابليت ترجمه آن به زبان طراحي محيط و معماري، مورد توجه پژوهشگران اين حوزه از دانش بوده است. در اين راستا شناخت انسان و ويژگي هاي محيط زندگي او و چگونگي برقراري رابطه ميان اين دو عامل اهميت دارد. مكان هاي مدرنيستي امروزين بدون توجه به نيازهاي كيفي انسان و حس رضايت از بودن در محيط و ادراك محيط ساخته شده اند و به ناگزير برآورده كننده هيجان ها و نيازهاي زودگذر و كمي انسان مي باشند. كه تنها خصيصه اصلي آنها كاهش كيفيت محيط فيزيكي است. اين مقاله مروري، تحليلي بر تاثير مولفه هاي محيط فيزيكي بر رضايتمندي افراد مي باشد كه با استفاده از مطالعات كتابخانه اي به تشريح مفاهيم ادراك و رفتار انسان كه متاثر از محيط فيزيكي اوست، مي پردازد. همچنين به جست و جوي عوامل به وجود آورنده رضايتمندي تحت تاثير محيط فيزيكي و تاثير آن بر روي انسان پرداخته و آنچه حاصل شده در فرودگاه بين المللي امام خميني تهران كاربست يافته است.