ارزيابي سرانه هاي مسكن در طرحهاي توسعه شهري با تاكيد بر جمعيت و اقليم

برنامه ریزی سرانه كاربری اراضی شهری به عنوان هسته اصلی برنامه ریزی شهری نقشی مهمی در ساماندهی فضایی - مكانی شهرها ایفا می كند،از آنجاییكه ایران از جمله كشورهایی است كه دارای اقلیی های متنوع می باشد، برنامه ریزی كاربری در بخش سرانه مسكن می تواند یك از محورهای اصلی برنامه ریزی شهری باشد كه همراه با بر نامه ریزی سایر سرانه ی كاربری ها یی چون تجاری، آموزشی، بهداشتی درمانی، اداری انتظامی،صنعتی،فرهنگی مذهبی،فضای سبزو ورزشی،حمل و نقل و انبار، تاسیسات و تجهیزات ؛نحوه توسعه آتی شهر را تعیین می كند. نحوه رویكرد و چگونگی برنامه ریزی كاربری اراضی شهری نه تنها نقش اساسی در كیفی و كارآیی برنامه های جامع شهری خواهد داش ؛ بلكه اساس نظام توزیع فعالیتها، خدمات و سرانه كاربریها را تعیین نموده و به تو سعه پایدار شهری خواهد انجامید .پژوهش حاضر به روش توصیفی ، تحلیلی و با مطالعه ی اسنادی - كتابخانه ای سعی دارد به ارزیابی فضاهای مسكونی در طرح های توسعه شهری ایران با توجه به شرایط اقلیمی و جمعی شهرهای مختلف بپردازد. نتایج بیانگر ای موضوع می باشد كه نقش اقلیی و جمعی در شهرها از اساسی ترین محورهای تعیین كننده سرانه ها در جایگاه های مختلف می با شد. و با توجه اینكه مسكن در مقایسه با سایر كاربری ها دارای اهمیت بیشتری می باشد به ارائه راهكارهای لازم در راستای توازن بین سرانه مسكن و سایر سرانه ها می پردازد