ارزيابي پروژه خط انتقال آب زرينه رود به تبريز با رويكرد اقتصاد مهندسي

در قرن حاضر به دليل رشد سريع جمعيت، افزايش تقاضاي آب و بالا رفتن سطح زندگي، نيازهاي آبي افزايش يافته است.در نتيجه تهيه و توزيع آب شرب يكي از مهمترين برنامه هاي كلان مديريتي در هر كشورمي باشد. شبكه هاي آبرساني شهري به دليل وسعت بالايي كه دارند هزينه هنگفتي را به خود اختصاص مي دهند و طراحي بهينه مي تواند تاثير به سزايي در كاهش هزينه هاي طرح هاي آبرساني داشته باشد. در اين تحقيق خط 1 انتقال آب زرينه رود به تبريز با رويكرد اقتصاد مهندسي بررسي شده است. در اينجا از روش تحليل و طراحي لوله هاي تحت فشار Darcy–Weisbach و Hazen–Williams جهت طراحي اندازه لوله ها استفاده شده است. اندازه يك لوله2000ميليمتري به دو لوله با سايزهاي 1300 و 100 ميليمتر كاهش يافته است. همچنين با استفاده از نرم افزارهاي SMED و Lean Analysis هزينه توليد لوله ها، هزينه انشعابات و حمل و نقل برآورد شد كه با كاهش قطر لوله ها، هزينه توليد لوله ها حدود 53% و هزينه حمل نقل نيز 50% كاهش يافته است. با توجه به كاهش قطر لوله ها توليد لوله با قطر كمتر نياز به تكنولوژي پيچيده و هزينه بالا ندارد و باعث كاهش حجم عمليات خاكبرداري و خاكريزي تا37.5% مي شود. باوجود مشكلات فرسايشي لوله هاي بتني و تركيدگي و برخي عوامل ديگر اين نتيجه حاصل مي شود كه احداث دو تصفيه خانه به جاي يك تصفيه خانه در ابتداي مسير، هم از لحاظ بهداشتي و هم از لحاظ هزينه مقرون به صرفه مي باشد. لذا با كاهش قطر لوله ها و احداث دو تصفيه خانه، خط انتقال تا40% بهينه مي شود. با احداث نيروگاه برق آبي ميكرو مي توان حداقل 50% برق مصرفي را توليد نمود. همينطور اگر جاده دسترسي به موازات جاده ترافيك اصلي احداث گردد، از لحاظ اقتصادي مقرون به صرفه بوده و با بروز مشكلات اعم از تركيدگي، هرچه سريع تر رسيدگي مي شود.