مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - مقايسه علائم سندرم متعاقب فلج اطفال در افراد با سابقه بيماري فلج اطفال ورزشكار و غيرورزشكار

چكيده فارسي :

تأثيرات دراز مدت فلج اطفال در بسياري از كشور ها شناخته شده است. علي رغم عدم وجود يك عنوان معين براي اين مجموعه از علائم و نشانه ها، يكساني جالب توجهي بين بيماران در رابطه با شرح و توصيف مشكلات و عوارض ناشي از بيماري وجود دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسي اثر انجام فعاليت هاي ورزشي منظم بر ميزان علائم سندرم متعاقب فلج اطفال مي باشد. روش شناسي: اين پژوهش از نوع علّي- مقايسه اي بوده و جامعه آماري آن را تمامي افراد داراي سابقه بيماري فلج اطفال استان كرمان تشكيل مي دهند. از اين ميان مجموعاً 28 نفر با سابقه بيماري فلج اطفال و ميانگين سني 23 /8 ± 61/ 36 به صورت هدفمند و داوطلبانه به عنوان آزمودني انتخاب شده و در دو گروه ورزشكار و غيرورزشكار قرار گرفتند. گروه ورزشكار متشكل از 14 نفر با ميانگين سني 42/ 9 ± 62/ 34 است كه در طي يك سال گذشته به طور ميانگين 3 جلسه در هفته به صورت منظم به انجام فعاليت هاي بدني شامل شنا، تنيس روي ميز و واليبال نشسته مي پرداختند. گروه غيرورزشكار نيز شامل 14 نفر با ميانگين سني 91 /6 ± 33 /38 مي باشد كه در طي اين مدت هيچ گونه فعاليت بدني منظم نداشتند. با توجه به شاخص هاي عمده سندرم متعاقب فلج اطفال، علائم اين سندرم با استفاده از ارزيابي خستگي و درد، عملكرد جسماني و رواني در دو گروه از افراد با سابقه ابتلا به بيماري فلج اطفال توسط مقياس شدت خستگي (Fatigue Severity Scale)، مقياس شدت درد مك گيل (McGill Pain Questionnaire) و پرسشنامه كيفيت زندگي (SF-36) مورد ارزيابي قرار گرفت. براي تجزيه و تحليل يافته ها از آزمون t مستقل با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 در سطح معني داري05 /0≥P استفاده شد. نتايج: نتايج تحقيق حاضر نشان دهنده شيوع بالاي سندرم متعاقب فلج اطفال در خصوص دو عامل اصلي همزمان درد و خستگي (53/57 %) مي باشد. همچنين بين سلامت جسماني در افراد با سابقه ابتلا به بيماري فلج اطفال ورزشكار و غيرورزشكار تفاوت معني داري وجود دارد (02/ 0=P)؛ در حالي كه بين سلامت رواني رو گروه تفاوت معني داري مشاهده نشد. از طرفي نتايج اين تحقيق نشان داد كه بين شدت درد (04 /0=P) و خستگي (04/ 0=P) در افراد با سابقه ابتلا به بيماري فلج اطفال ورزشكار و غيرورزشكار تفاوت معني داري وجود دارد. بين سن فرد در زمان حمله اوليه ويروس فلج اطفال با خستگي (59/ 0-=r) و سلامت جسماني(69/ 0=r) ارتباط معني داري وجود دارد، در حاليكه ارتباط مذكور در رابطه با درد (24/ 0-=r) و سلامت رواني (09/ 0-=r) معني دار برآورد نشد. بحث و نتيجه گيري: افراد داراي سابقه ابتلا به بيماري فلج اطفال تحت تأثير انجام فعاليت هاي بدني منظم از سلامت جسماني بيشتري برخوردار بوده و از اختلالات عملكردي كمتري رنج مي برند. ارتقاء وضعيت جسماني اين افراد از طريق برنامه هاي تمريني مي تواند نقش به سزايي در بهبود كيفيت زندگي آنان ايفا كند.