بازتاب عناصرگويش و باورهاي عاميانه ي مردم جم و ريز در «تذكرة المجالسين» شيخ حسين صافي دره باني

باورهاي عاميانه در هر سرزميني، نمايانگر سطح فرهنگ و فرهيختگي آن جامعه است كه در طول روزگاران، به عنوان بن مايه هاي شعري و نويسندگي در استخدام شاعران و نويسندگان درآمده است. از گذشته هاي بسيار دور، در بسياري از كتاب هاي نظم و نثر فارسي، معتقدات، آداب و رسوم، سنّت هاي عوام و افسانه هاي عاميانه، فراوان به كار رفته اند و نويسندگان و شاعران فارسي زبان، اين عناصرفرهنگ و ادبيات عاميانه را زينت بخش آثار خود قرار داده اند. به طوري كه با مطالعه ي آثار ادبي ايران زمين، مي توان دامنه ي نفوذ و تأثيراين عناصر و مؤلفه ها را به روشني دريافت. به نظر مي رسد ميزان به كارگيري عناصر و مؤلفه هاي فرهنگ و ادبيات عامه در شعر و نثر فارسي، نسبت تنگاتنگي با كيفيت ارتباط و ميزان دوري و نزديكي شاعران و نويسندگان با مردم و اجتماع عصر خويش دارد و در هر دوره اي، شاعران و نويسندگاني كه مردمي تراند، عناصر زباني و محتوايي فرهنگ و ادبيات عامه در آثارشان نمود و نفوذ بيشتري دارد. دراين مقاله كوشش شده است تا عناصر و مؤلفه هاي فرهنگ و ادبيات عامه دركتاب تذكره المجالسين اثرشيخ حسين صافي دره باني؛ از شاعران و نويسندگان اواخر دوره ي قاجار و اوايل روزگارپهلوي مورد بررسي قرارگيرد. نويسنده برآن است كه شيخ حسين صافي دره باني از مردمي ترين شاعران و نويسندگان زمان خويش و كتاب «تذكره المجالسين» او از غني ترين منابع عصر از نظر به كارگيري عناصر و مؤلفه هاي زباني و محتوايي فرهنگ و ادبيات عامه است. مقاله با روش ميداني – اسنادي نوشته شده است.