ادبيات عامه و ساختار دروني و بيروني ترانه‌هاي عاميانه

ادبيات عامه و ترانه‌هاي عاميانه، در اعماق ذوق مردم عادي توليد يافته، زندگي كرده و حفظ شده است. اين مقاله با رويكردي ديرينه شناختي و ساختار شناختي به بررسي ترانه‌هاي عاميانه ايران پرداخته است. ابتدا تفاوت هنر فولكلور و هنر ملي را توضيح داده است. سپس به قالب و ساختار بيروني و دروني ترانه‌ها از نظر: موضوع، مايه و مقام، رابطه با موسيقي، جمله‌بندي ،مختصات عمومي، وزن عروضي و افاعيل پرداخته است. همچنين چگونگي حفظ و نگهداري ترانه‌هايي كه مربوط به آيين‌هاي مذهبي و سوگواري است را توضيح داده است. در انتها نحوه جمع‌آوري اين ترانه‌ها مورد بحث قرار گرفته است. هدف از اين پژوهش توجه و تحقيق مستقل به ادبيات عامه و در راستاي آن ترانه‌هاي عاميانه است. اين سروده‌ها ريشه در تاريخ ما دارند كه اكثراً در منابع كتبي و رسمي ذكر نشده است. جمع‌آوري آنها و پيدا كردن خاستگاه‌شان و مختصات دروني و بيروني آنها، كمك به غني شدن فرهنگ عاميانه ما و در نتيجه فرهنگ و ادبيات ايران مي‌شود.