تاثير 8 هفته برنامه تمرينات اصلاحي بر ناهنجاري كتف بالدار دانش آموزان تكواندوكار

هدف از پژوهش حاضر بررسي تاثير 8 هفته برنامه تمرينات اصلاحي بر ناهنجاري‌هاي اسكلتي بالاتنه دانش آموزان تكواندوكار پسر بود. آزمودني هاي اين تحقيق را 34 نفر از دانش آموزان پسر تكواندو كار 11 تا 16 سال شهرستان خوي تشكيل مي ‌دادند كه به-طورتصادفي به دو گروه گواه و تجربي تقسيم شدند. از آزمودني هاي اين دو گروه تست پيش آزمون براي ارزيابي ناهنجاري هاي اسكلتي بالاتنه از سه جهت قدام، پهلو و خلف تصوير برداري ديجيتالي بعمل آمده و همچنين از آنها خواسته شد تا با استفاده از داينامومتر، نيروي ايزومتريك ليفت دو طرفه، ليفت مركزي، ليفت دوسر بازو و كشش وفشار دو دست را اجرا نمايند. گروه گواه تحت نظر مربي خود به تمرينات عادي تكواندو پرداختند، گروه تجربي، 8 هفته برنامه تمرينات اصلاحي (تمرينات كششي و انعطاف پذيري، و تمرينات تقويتي) 3 جلسه در هفته و هر جلسه بمدت 2 ساعت را انجام دادند. مجددا پس از اتمام برنامه تمرينات اصلاحي، آزمون هاي پس آزمون براي هر دو گروه انجام شد و ضمن بررسي تصاوير وآزمون هاي نيروسنجي، نتايج بدست آمده با پيش آزمون مقايسه انجام شد. براي تجزيه و تحليل و مقايسه داده هاي نيروسنجي از آزمون تي (T) مستقل و تي(T)غير وابسته بترتيب براي مقايسه نتايج پيش آزمون و پس آزمون و نيز نتايج هر مرحله در دو گروه انجام شد. به منظور مقايسه نتايج ناهنجاري هاي اسكلتي هر يك از دو گروه در مراحل پيش آزمون و پس آزمون از آزمون هاي غيرپارامتريك مك نمار و ويلكاكسون استفاده شد. براي مقايسه نتايج دو گروه در هر مرحله از كلموگروف– اسميرنوف Z و من ويتني U استفاده شد. در گروه تجربي، عارضه كتف بالدار 50% كاهش درصد فراواني در مرحله پس آزمون نسبت به پيش آزمون داشته اند. نتايج اين تحقيق نشان داد كه اجراي هشت هفته برنامه تمرينات اصلاحي موجب كاهش معني داري در فراواني و درصد ناهنجاري اسكلتي كتف بالدار شده است. بنظر مي رسد انجام تمرينات اصلاحي و جبراني در رشته تكواندو مي تواند در كاهش ناهنجاري هاي اسكلتي بالاتنه نوجوانان موثر باشد.