تاثير يك جلسه تمرين شديد كشتي بر ميزان كورتيزول، تستوسترون و نسبت آن ها در كشتي گيران جوان

نقش تستوسترون به عنوان هورمون آنابوليك و كورتيزول به عنوان هورمون كاتابوليك اهميت بسيار دارد. نسبت تستوسترون به كورتيزول (TCR) نيز بيان كننده تعادل متابوليسم آنابوليك و كاتابوليك عضله است. با توجـه به پژوهـش هاي پيشين، شايد نتوان الگوي ثابتي را در ارتباط با چگونگي تغييرات كورتيزول و تستوسترون در پاسخ به تمرينات ورزشي پيشنهاد كرد. بنابراين تحقيق حاضر قصد دارد تا تاثير يك جلسه تمرين شديد كشتي بر ميزان كورتيزول، تستوسترون و نسبت آن ها را در كشتي گيران جوان بررسي نمايد. روش انجام تحقيق از نوع نيمه تجربي بود. براي شـركت در مطـالعه 19 كشتي گير داوطلب شدند كه به طور تصادفي به دو گروه تمريني (12n=) و كنترل (7n=) تقسيم شدند. گروه تمريني در جلسه تمرين كشتي در صبح شركت كردند. قبل و بلافاصله بعد از تمرين نمونه گيري خوني انجام شد تا ميزان تستوسترون و كورتيزول سرم مشخص شود. نتايج اين پژوهش نشان داد تمرين كشتي سبب افزايش معنادار ميزان تستوسترون سرم (04/0p=) شد و از كاهش كورتيزول (03/0p=) به طور معناداري جلوگيري كرد. به علاوه، يك جلسه تمرين كشتي تاثيرمعناداري بر نسبت تستوسترون به كورتيزول سرم (TCR) (81/0p=) نداشت. مشخص شده است كه فعاليت هاي شديد براي ايجاد پاسخ تستوسترون مورد نيازند. تغييرات كورتيزول سرم نيز به نوع، شدت و مدت فعاليت بستگي دارد؛ به طوري كه يكي از مهمترين محرك هاي ترشح اين هورمون، فعاليت بدني شديد است. كاهش نيافتن نسبت تستـوسترون به كورتيـزول در تـحقيق حاضـر ممكن است نشـان دهنده عدم وجود حالت كاتابوليكي متعاقب يك جلسه تمرين كشتي شديد باشد.