تاثير دو نوع تمرين مقاومتي تداومي و تناوبي بر اينترلوكين4 و اينترفرون گاما مردان جوان

با توجه به كمبود پژوهش ها در زمينه تاثير انواع تمرينات مقاومتي، هدف از پژوهش حاضر، مقايسه اثر دو نوع تمرين مقاومتي تداومي و تناوبي بر سطوح استراحتي اينترلوكين4 و اينترفرون سرم مردان جوان بود. 30 آزمودني مورد بررسي قرار گرفته در اين پژوهش، به طور تصادفي به سه گروه تمرين مقاومتي تداومي، تمرين مقاومتي تناوبي و كنترل تقسيم شدند. دو گروه تمريني در 8 هفته تمرين مقاومتي فزاينده شركت كردند. قبل (24 ساعت قبل از شروع تمرينات) بعد (48 ساعت بعد از پايان تمرينات) از تمرين، نمونه خوني از آزمودنيها گرفته شد. جهت بررسي و مقايسه تغييرات متغيرها، از آزمون تحليل واريانس عاملي با اندازه گيري مكرر استفاده شد. با تمرين مقاومتي، اينترلوكين4 افزايش يافت (P=0.003)، اما تفاوتي بين دو گروه تمريني مشاهده نشد (P=0.53). همچنين با تمرين مقاومتي اينترفرون گاما كاهش يافت (P=0.006)، اما تفاوتي بين دو گروه تمريني مشاهده نشد (P=0.93). احتمالا تمرينات مقاومتي با افزايش اينترلوكين4 موجب افزايش فعاليت ايمني همورال در زنان جوان شده است، كه اين افزايش صرف نظر از نوع تداومي يا تناوبي تمرين مقاومتي است. به هر حال اين مورد بايد در پژوهش هاي آينده بيشتر مورد بررسي قرار گيرد.