مقايسه رابطه سرسختي روانشناختي، خودكارآمدي و مهارتهاي اجتماعي در دانشجويان ورزشكار گروهي و انفرادي

مقدمه: هدف از انجام اين پژوهش مقايسه رابطه سرسختي روانشناختي، خودكارآمدي و مهارتهاي اجتماعي در دانشجويان ورزشكار گروهي و انفرادي بود. روش: روش بكارگرفته شده در اين تحقيق از نوع توصيفي- پيمايشي و طرح همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش حاضر دانشجويان ورزشكار دانشگاه محقق اردبيلي و دانشگاه آزاد اسلامي اردبيل بودند. بر اساس روش نمونه گيري در دسترس 30 دانشجو از بين دانشجويان دانشگاه محقق اردبيلي و دانشگاه آزاد اسلامي اردبيل كه براي ورزش به تربيت بدني دانشگاه مراجعه مي كردند انتخاب شدند و پرسشنامه هاي سرسختي روانشناختي پولتي و همكاران(1989)، مهارت هاي اجتماعي ماتسون(1983) و پرسشنامه سنجش خودكارآمدي شرر و همكاران(1986) را تكميل كردند. داده ها نيز توسط شاخص هاي آمار توصيفي، ضريب همبستگي پيرسون، رگرسيون گام به گام و تحليل واريانس و همچنين با استفاده از نرم افزار SPSS تحليل شدند. يافته ها: نتايج آماري پژوهش نشان داد بين دو گروه از لحاظ تمام متغير ها تفاوت معني دار وجود دارد به طوري كه سرسختي روانشناختي، خودكارآمدي و مهارت هاي اجتماعي در ورزشكاران گروهي بيشتر است. نتيجه گيري: نتايج اين پژوهش از نقش مولفه هاي سرسختي روانشناختي، خودكارآمدي و مهارت هاي اجتماعي به عنوان عواملي كه مي توانند عملكرد افراد را از جمله در ميادين ورزشي تحت تاثير قرار دهند حمايت مي كند.