تأثير مكمل ياري كوآنزيم Q10 بر آستانه تهويه و نقطه جبران تنفسي مردان جوان ورزشكار

هدف: هدف از اين مطالعه تعيين ت تأثير مكمل ياري كوآنزيم Q10 بر آستانه تهويه(VT) و نقطه جبران تنفسي(RCP) مردان جوان ورزشكار بود. روش شناسي: 14 مرد جوان ورزشكار (23/2±41/23 سال، 59/6±35/173 سانتي متر، 53/9±73/67 كيلوگرم) انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه مساوي، كنترل (تعداد= 7) و تجربي (تعداد= 7) قرار گرفتند. گروه تجربي بمدت 28 روز كوآنزيمQ10 را بمقدار 60 ميليگرم در روز مصرف كردند. از هر دو گروه آزمون حداكثر فزاينده ايليف (Iliev) براي اندازه گيري آستانه تهويه (VT) و نقطه جيران تنفسي (RCP) در روزهاي 7، 14و 28 بعنوان پيش آزمون، ميان آزمون و پس آزمون گرفته شد. از ابتداي آزمون تا مرحله ي واماندگي گازهاي تنفسي آزمودني ها نفس به نفس از طريق ماسك دستگاه گازآناليزور جمع آوري و به طور خودكار مقادير اكسيژن مصرفي، معادل تهويه اي اكسيژن (EqO2) براي تعيين VT و معادل تهويه اي دي اكسيدكربن (EqCO2) براي تعيين VT معادل با RCP در فواصل زماني 10 ثانيه اندازه گيري و ثبت شد. براي مقايسه تفاضل ميانگين متغيرهاي فيزيولوژيكي بين گروهي در هر مرحله از آزمون t مستقل براي مقايسه متغيرهاي فيزيولوژيكي درون گروهي در مراحل مختلف از اندازه گيرهاي مكرر (Repeated measures) استفاده شد (05/0p ). يافته‌ها: نتايج آزمون بين گروه تجربي و كنترل نشان داد؛ اختلاف معني داري در EqO2 (44/1±54/23 در مقابل 20/1±68/23) 76/0=Sig ، 102/0=(12،1)F و EqCO2 (22/1±19/25 در مقابل 16/1±86/25) 06/0=Sig ، 73/4=(12،1)F دو گروه مشاهده نشد. در حالي كه VO2 (18/0±45/2 در مقابل 32/0±37/2) در بين دو گروه بطور معني داري باهمديگر اختلاف داشتند 035/0=Sig ، 67/5=(12،1)F. نتايج: معادل تهويه اي اكسيژن (Eqo2) و معادل تهويه اي دي اكسيدكربن (Eqco2) معادل با VTو RCP دو گروه تفاوت معني داري با هم نداشته اند. درحالي كه اكسيژن مصرفي معادل با دو آستانه اندكي تغيير معني دار داشته است.