تاثير بازارگرايي و گرايش به فناوري بر عملكرد ارتباط با مشتري با توجه به نقش واسطه اي قابليت بازاريابي الكترونيكي

امروزه شركت ها، به منظور موفقيت در بازار و افزايش فروش، نيازمند طراحي و اتخاذ استراتژي هايي هستند تا بهتر بتوانند نسبت به رقبا، رضايت مصرف كنندگان را تامين كنند. پژوهش حاضر در پي بررسي تاثير بازارگرايي و گرايش به فناوري بر عملكرد ارتباط با مشتري با توجه به نقش ميانجي قابليت بازاريابي الكترونيكي است. روش تحقيق، توصيفي-پيمايشي و از نوع كاربردي است. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه استفاده گرديده و روايي و پايايي آن با استفاده از روايي محتوا و سازه و همچنين آلفاي كرونباخ مورد تائيد قرار گرفت. جامعه آماري در اين پژوهش شركت هاي صنعتي شهر شيراز مي باشد. در اين پژوهش، روش نمونه گيري، تصادفي ساده مي باشد و براي تعيين حجم نمونه از فرمول كوكران استفاده گرديده است. مدل پژوهش با استفاده از مدل معادلات ساختاري و نرم افزار AMOS تحليل شد. يافته ها نشان مي دهد كه بازارگرايي و گرايش به فناوري به قابليت بازاريابي الكترونيكي منتهي مي شود، بطوريكه اين قابليت بر عملكرد ارتباط با مشتري شركت تاثير مثبتي دارد. همچنين قوي ترين رابطه اين پژوهش تاثير مثبت بازارگرايي بر عملكرد ارتباط با مشتري است