عنوان تخصيص قابليت اطمينان به زيرسيستم¬هاي فضاپيماي سرنشين‌دار

Reliability Allocation to Manned Spacecraft Subsystems

يكي از مهمترين چالش‌ها در طراحي سيستم‌هاي فضايي، طراحي سيستم با قابليت اطمينان بالا مي‌باشد. اين موضوع در سيستم‌هاي فضايي كه حامل سرنشين هستند از اهميت بسيار بيشتري برخودار است. براي طراحي يك سيستم بر مبناي قابليت اطمينان نخست بايد بر اساس تعريف مأموريت دريافت شده از كارفرما، هزينه در نظر گرفته شده براي پروژه، امكانات و زيرساخت‌هايي كه براي انجام پروژه وجود دارد و يا بايد توسعه يابد، مقداري براي قابليت اطمينان سيستم مشخص شود. پس از آن اين عدد بايد بر اساس معيارهاي مشخصي به زيرسيستم‌هاي موجود تخصيص يابد تا شروعي براي آغاز طراحي باشد. روش‌هاي مختلفي براي تخصيص قابليت اطمينان از سطح سيستم به سطح زيرسيستمي وجود دارد كه در هر پروژه‌اي با توجه به ويژگي‌هاي آن، يكي از اين روش‌ها انتخاب مي‌شود. در اين مقاله با توجه به شناخت كافي از زيرسيستم‌ها و عملكرد آنها در يك فضاپيماي سرنشين‌دار و همچنين تجارب عملياتي موجود، از روش امكان‌پذيري براي تخصيص قابليت اطمينان در فضاپيماي سرنشين‌دار استفاده شده‌است.

Design space systems with high reliability is one of the most important challenges in space system design. The fact is more significant in manned spacecraft systems. The first step in system design based on reliability is estimation of system reliability according to mission definition, its cost, available facilities and substrates. Then the reliability allocated to subsystems based on specific criteria, so that subsystem design begins. There are different techniques for reliability allocation from system to its subsystems. In each project one of allocation techniques is selected according to its features. In this paper due to sufficient knowledge of spacecraft subsystems, their function and operational experiments, feasibility of objectives is selected for reliability allocation in manned spacecraft.