مردمي بودن انقلاب اسلامي درمنطقه ارسباران

ريشه هاي انقلاب اسلامي را علاوه بر سير ائمه اطهار (ع) بايد در جنبش تنباكو دورة ناصري با زعامت ميرزاي شيرازي جستجو كه آحاد مردم ايران با فتواي آن شيخ بزرگ دست به مخالفت با استبداد زدند، بعد از آن بايد در انقلاب مشروطه و رهبران آن جستجو كرد كه طبقة قاطبة مردم با تاسي از جنبش تنباكو و فتوا آن زمان بپا خاسته اند. در هر سه انقلاب رهبري و زعامت با علماي طراز اول و مجتهدان عصر صورت گرفت و پشتيبان هر سه آحاد مردم بودند، در حقيقت اين دو عنصر در كنار هم دست بر دست نهاده و انقلاب را به منصه ظهور و مسند پيروزي نشاندند، به بيان ديگر هر كدام از اين دو عنصر به تنهايي نمي تواست به پيروزي قطعي برسد، چه رهبران و چه آحاد مردم. مردم شهرستان اهر هم همگام با ديگر مردمان سراسر كشور با تبعيت از رهبران ديني و معنوي، به سيل خروشان قيام كنندگان انقلاب اسلامي پيوستند، و در كنار رهبران از هيچ فداكاري و جانفشاني دريغ ننمودند، و شهيداني در راه انقلاب اسلامي تقديم نمودند، كه هنوز خورشيد تابناك انقلاب طلوع ننموده بود. اولين نور انقلاب اسلامي در ارسباران در سال 1341 تلالو نمود، كه در پي فتواي امام خميني مبني بر لغو مصوبۀ لايحۀ انجمن هاي ايالتي و ولايتي علماي طراز اول اهر تلگرافي به امام خميني و ديگر حضرات زدند كه از لغو مصوبة لايحة انجمن هاي ايالتي و ولايتي حمايت مي كنند. در اين مقاله به بررسي قيام مردمي انقلاب اسلامي با تكيه بر رهپويي مردم انقلابي ارسباران پرداخته شده است.