بررسي نقش و جايگاه حقوق شهروندي در نظام آموزشي كشور

آموزش و پرورش در جوامع امروزي به عنوان كليدي ترين نهاد آموزشي در جهت توسعه همه جانبه به شمار مي رود. بر پايه نظام آموزشي و تربيتي يك جامعه است، كه نظم و انضباط اجتماعي حالت نهادي به خود مي گيرد.بنابراين آموزش و پرورش زماني در رسيدن به اهداف و آرمان هايش موفق خواهد بود، كه بتواند شهرونداني آگاه، مسئول و خلاق بپروراند، و اين ميسر نيست مگر از طريق آموزش بهينه شهروندي و نيز ارتقا فرهنگ شهروندي ، نظام آموزش و پرورش ايران نيز به عنوان اساسي ترين نهادي كه مسئوليت آماده سازي و تربيت شهروندان در كشور را بر عهده دارد. برنامه درسي خاصي تحت عنوان تربيت شهروندي وجود ندارد،و در ساير برنامه هاي درسي نيز كمتر اثري از آن مي توان يافت. لذا ضرورت توجه به تربيت شهروندي در طراحي برنامه هاي درسي آموزش وپرورش به منظور آگاهي معلمان با اين رويكرد پيش از پيش احساس مي شود.مقاله حاضر با درك اهميت و ضرورت مسئله بر آن است، قلمرو تربيت شهروندي را مورد تجزيه وتحليل قرار داده ، ومفاهيمي چون شهروند ،شهروندي وتربيت شهروندي و رويكردهاي مهم را در تربيت شهروندي وتاثير پذيري رويكرد هاي طراحي برنامه هاي درسي آموزش وپرورش را با توجه به ابعاد تربيت شهروندي بيان نمايد.هدف اين پژوهش بررسي نقش وجايگاه حقوق شهروندي در نظام آموزشي كشور است. روش پژوهش بر اساس نوع هدف بنيادي و بر اساس ماهيت توصيفي و ابزار جمع آوري داده ها كتا بخانه ايي مي باشد.