داده كاوي در تشخيص استقرار (نمايش) آسيب شناسي سرطان ريه ارتباط ما بين اطلاعات آسيب شناسانه و باليني

سرطان ريه يكي از عمده ترين سرطان ها براي هر دو جنسيت در سرتاسر جهان مي باشد. اين نوع سرطان شايع ترين دليل مرگ و مير بر اثر سرطان بوده و تا ۲۰٪ كل آن را در برمي گيرد. وقوع سرطان ريه بصورت قابل توجه از ابتداي قرن ۱۹ ام افزايش يافته است. در اين متن (مقاله) ، ما تكنيك هاي داده كاوي مختلفي را مورد مباحثه قرار داده ايم كه براي تشخيص سرطان استفاده شده اند. استقرار (نمايش) آسيب شناسي سرطان ريه بر اساس گزارش آسيب شناسي بمنظور توصيف اندازه ويا گستردگي تومور اصلي و خواه اينكه سرطان توسعه (گسترش) يافته يا خير (دگرديسي) مي باشد. آگاه بودن از استقرار آسيب شناسي سرطان ريه ، بدليل اينكه مي تواند براي تخمين پيش بيني وضعيت بيمار مورد استفاده قرار بگيرد ، همچنين مي تواند به پزشكان كمك نمايد تا درماني مناسب را برنامه ريزي كنند ، امري مهم است. نمونه بافت از ريه بيمار لازم بوده تا بدين منظور گزارش آسيب شناسي براي تشخيص استقرار آسيب شناسي سرطان ريه تكميل گردد. در اين رويه ، جراحي بيوپسي‌ (بافت برداري) ضروري است ، اما ممكن است كه وضعيت سلامتي بيمار را در معرض خطر قرار دهد. بنابراين ، اين مطالعه متمركز بر گرفتن اطلاعات باليني اي بوده كه مي توان بدون جراحي براي جايگذاري گزارش آسيب شناسي فراهم نمود. تكنيك هاي داده كاوي براي يافتن ارتباط مابين اطلاعات باليني و گزارش آسيب شناسي بمنظور پشتيباني از تشخيص استقرار آسيب شناسي سرطان ريه ، استفاده شده است.