راهكارهايي در جهت باز زنده سازي بافت هاي تاريخي (نمونه موردي: محله سبزقباي دزفول)

بشر همواره در جست و جوي هويت و حفظ آن بوده و همواره در طول تاريخ به نكته توجه داشته است، اما امروزه به دليل تقليد از الگوهاي غربي و بدون توجه به اصول با ارزش معماري سنتي، جامعه شاهده وجود ساختمان هايي خالي از هويت خويش شده است. اين سردرگمي ها، فضاهاي معماري را بدون روح و هويت خواهد كرد. عناصر معماري از جمله مهمترين عوامل در شكل گيري هويت اند، كه يكي از عوامل موثر در حفظ هويت معماري سنتي باز زنده سازي اين فضاها و بكار گيري آنها با هويت اوليه آنهاست. هدف اين پژوهش آشنا شدن هرچه بيشتر با اين مفاهيم و بكار گيري اين عناصر در طراحي هاست. روش تحقيق در اين پژوهش توصيفي-تحليلي است كه در آن براي شناسايي عوامل ذهني و عيني، به تحليل فضاهاي مسكوني پرداخته است. اين پژوهش در پي بازشناسي و تحليل مولفه هاي مهم در ايجاد هويت مكان و چگونگي آن در معماري سنتي ايراني است. براي حل اين مشكل با آشنايي هرچه بيشتر با مفاهيم بنيادي و نحوه نگرش معماران خوش ذوق در دوره هاي گذشته مي توان تغييري اساسي در بازيابي هويت ايراني در ساختمان هاي امروزي ايجاد كرد. مسكن سنتي پاسخگوي به تمامي نيازهاي فطري انسان بوده است و مسلما شناسايي عوامل موثر در طراحي آنها پاسخگوي نياز انسان امروزي در زمينه هاي مختلف و ايجاد حس هويت ايراني كه در وجود ما نهادينه شده است خواهد بود، كه در جهت استفاده انسان امروزي اين پژوهش به استفاده كنندگان كمك مي كنم از روش هاي صحيح براي برخورد با فضاهاي سنتي و تاريخي برخوردي درست داشته باشند. فضاهاي سنتي به سبب نمايندگي دوران خود و نقشي كه در بيان فرآيند تحول فرهنگي ايفا مي كنند، داراي ارزش حفاظتي هستند به همين روي پژوهشگر ضمن معرفي محله مورد مطالعه به اهميت و احترام نهادن به اين بافت پژهش خود را انجام داده است.