زيست فناوري نانو و كاربرد هاي آن در زيست شناسي و پزشكي

BIO NANOTECHNOLOGY AND ITS APPLICATIONS IN BIOLOGY AND MEDICINE

استفاده از بيوفناوري و مولكول‌هاي زيستي در كاربردهاي فني در مقياس نانو اصطلاحا بيونانوفناوري ناميده مي‌شود. فناوري نانو براي كاهش اندازه ذرات تركيبات مختلف به منظور بهبود جذب آن ها مورد استفاده قرار گرفته است. كاربرد نانوفناوري در پيشرفت فرآيندهاي زيستي بسيارموثر بوده است كه ميتوان به مواردي چون مهندسي بافت يا روش‌هاي تشخيص ، توليد نانوذرات (مانند طلا و نقره) با استفاده از ميكروارگانيسم‌ها (مانند قارچ و باكتري) ، نانولوله هاي كربني براي شناسايي باكتري و ويروس و نيز خاصيت ضد باكتريايي نانولوله هاي پپتيدي اشاره كرد. طي 30 ساله گذشته، مولكول هاي DNA در ساخت انواعي از ابزارها و ساختارهايي با مقياس نانو استفاده شده اند. نانوذرات مغناطيسي به دليل زيست سازگاري، سهولت اصلاح سطح و خواص مغناطيسي، در كاربري بيوپزشكي و صنايع مورد توجه قرار گرفته اند. و اخيرا نيز كاربرد هايي در ساخت واكسن ازجمله واكسن ويروس HIV و بهينه سازي تست اعتياد داشته است . نانوذرات به دليل منطقه سطحي ويژه وسيع و انرژي سطحي آزاد بالا نقش مهمي در جذب سطحي زيست مولكول ها دارند. در دهه هاي اخير تلاش هاي فراواني جهت توسعه نانوالياف بيوكامپوزيتي با هدف توليد داربست هاي مهندسي بافت، زخم بندي و دارو رساني انجام گرفته است. نگراني اساسي در مورد استفاده از فناوري نانو دربدن، بحث دوام و ماندگاري است. مواد درماني مولكولي متداول به وسيله بدن پردازش ميشوند ومتابوليت ها بعد از تزريق، زود دفع ميشوند اما نانوذرات به صورت رسوب هاي درون تني، ماندگاري زيادي را براي ماهها يا سالها از خود نشان داده اند. علاوه بر اين، دانشمندان نگرش خاصي به تهيه نانو ساختار ها به عنوان غامل هايي براي انتقال دارو داشته اند. اين ساختار ها به دليل كنترل و آهسته نمودن رهايش دارو از مولكول هاي دارويي ، اندازه ذره اي سلول ، قابليت عبور از موانع زيستي جهت رسانش دارو به محل هدف، افزايش ماندگاري دارو در جريان خون، دارو رساني هدفمند و زيست سازگار، مي توانند به عنوان يك سيستم دارو رساني بسيار موثر در نظر گرفته شوند كه باعث افزايش اثر درماني دارو مي شوند.همچنين امروزه نانوساختارها امروزه به دلايل گوناگون در ساختار بيوسنسور ها مورد استفاده قرار گرفته كه خود منجر به پيشرفت هاي ارزشمندي در اين عرصه گرديده است. نانوحامل ها زمينه هاي جديدي را براي انتقال عوامل دارويي به يك هدف خاص ايجاد مي كنند. از جمله اين نانوحامل ها مي توان به: پلي مرها- دندريمرها- ليپوزوم ها- نانولوله ها- نانوميله ها و .... اشاره كرد. امروزه رشد و توسعه سريع فناوري نانو منجر به استفاده بيشتر مواد نانومتري در كاربرد هاي انساني و محيط زيست شده است. لذا همگامي در اين عرصه و ايجاد زيرساخت هاي مناسب مي تواند بسياري از معضلات و نياز هاي انساني را پاسخگو باشد.