طراحي نظام تعليم و تربيت اسلامي با تكيه بر روش اجتهادي با رويكرد نظام مند

مقاله پيش رو در صدد تبيين ضرورت بهره گيري از روش اجتهاد استنتاجي با رويكرد نظام مند براي توليد گزاره هاي تربيتي و طراحي نظام تعليم و تربيت است. سوال اساسي كه اين مقاله در پي پاسخ به آن مي باشد چرائي بهره گيري از روش استنتاجي با رويكرد نظام مند و نحوه كار بست آن است. براي دست يابي به پاسخ از روش توصيفي - تحليلي استفاده شده است. يافته ها نشان مي دهد كه علاوه بر بهره گيري از روش استظهاري، بايد از روش استنتاجي نيز بهره گرفت. بهره گيري از روش استنتاجي هر چند ابزار مناسبي براي توليد گزاره ها و بسط آموزه هاي تربيتي از منابع ديني است ولي كافي نيست؛ بلكه براي دست يابي به نظام تعليم و تربيت، بايد جهت گيري نظام مند در توليد گزاره و نظام تعليم و تربيت نيز، مورد توجه قرار گيرد. تاكيد بر رويكرد نطام‌مند، رويكردي نوظهور است. به همين دليل، تلقي هاي مختلفي از آن شكل گرفته و به تبع آن، عكس العملهاي موافق و مخالف قابل توجهي را بر انگيخته است. به همين دليل، پيشنهاد مي شود در كنار تعميق مباني نظري اين رويكرد، به كار بست عملي آن نيز مبادرت شود تا حدود كارايي و اعتبار آن، به صورت عيني محك بخورد.