مدارا در تعليم و تربيت ارزش‌هاي عبادي با رويكرد فقهي

در تعليم و تربيت ارزش‌هاي عبادي، مربيان با اصول و روش‌هاي مختلفي مي‌توانند ارزش‌ها را انتقال داده و نهادينه نمايند. يكي از مسائل مهم در اين عرصه، مدارا و بكارگيري رفتار نرم و ملايم از سوي والدين در آموزش و پرورش ارزش‌هاي عبادي است. اهميت اين مسأله زماني دوچندان خواهد شد كه والدين به جهت مسؤليت وجوبي خويش در امور عبادي فرزندان، به تربيت آنها همت گمارند. بررسي روش مدارا در تعليم و تربيت ارزش‌هاي عبادي و تعيين مرزهاي كاربست آن، مي‌تواند با نگاه‌هاي روانشناسانه، جامعه‌شناسانه، فلسفي و... و نيز رويكرد اسلامي بررسي شود؛ پژوهش پيش‌رو درصدد است از منظر فقه اسلامي به‌ اين موضوع بنگرد. بررسي‌ها نشان مي‌دهد كه گرچه تكليف تعليم و تربيت ارزش‌هاي عبادي، براي والدين واجب بوده و نيز كاربست روش الزام و اجبار در اين رابطه جايز است، ولي با توجه به تفاوت‌هاي فردي فرزندان و آسيب‌هاي احتمالي در آموزش و پرورش، رفق و مدارا از رجحان مؤكد برخوردار است. البته مدارا در مقاطعي از تربيت ارزش‌ها، ممنوع بوده يا حداقل مطلوبيت ندارد و در مقابل، مؤاخذه و توبيخ متربيان واجب مي‌باشد؛ چنان‌چه تنبيه نيز در مواردي جايز مي‌باشد.