بازشناسي نقش كارورزي در برنامه درسي دوره كارشناسي پيوسته دانشگاه فرهنگيان

كاروزي، يك تجربه دست اول و عملي است كه در جهان مهمترين گزينه براي انجام كنكاش شغلي به شمار مي رود. به دانشجويان اجازه مي‌دهد بهترين نتيجه‌گيري‌ها را درباره يك زمينه شغلي، انجام دهند. پژوهش حاضر با هدف بازشناسي نقش كارورزي در برنامه درسي دوره كارشناسي پيوسته دانشگاه فرهنگيان انجام شد. روش پژوهش، كيفي از نوع تحليل محتوي كه شامل مراحل: تعريف واحد تحليل (پاراگراف)، كاهش داده ها، استفاده ازنظام مقوله بندي قياسي، اصلاح نظام مقوله بندي ويك طرح كدگذاري قياسي براساس داده ها وارائه گزارش ازداده هاي كيفي بوده است. حوزه پژوهش دراين مطالعه، شامل كليه كتب، منابع ومكتوبات چاپي وديجيتالي دردسترس، پيرامون نقش كارورزي دربرنامه درسي دوره كارشناسي دانشگاه فرهنگيان مي باشد. براي استخراج پارگراف هاي مرتبط، ازشيوه فيش برداري از كتب ومنابع استفاده گرديده است. روش تجزيه وتحليل اطلاعات كدگذاري موضوعي بوده كه طي سه مرحله كدگذاري باز، محوري وگزينشي انجام شد. نتايج پژوهش نشان دادكه نهادينه كردن كارورزي دربرنامه درسي كارشناسي دانشگاه فرهنگيان موجبات رشد حرفه اي، بينش فني و عملي، سازماندهي و بازتوليد دانش، مشاهده تاملي و حل مساله و هماهنگي ادراكي شناختي را در دانشجو معلمان فراهم مي كند. لذا آموزش آگاهانه وحرفه اي استاد راهنماي كارورزي، وارزيابي نظام مندازعملكرد برنامه درسي قصد شده و اجرا شده مبتني بركارورزي در دانشگاه فرهنگيان جهت نائل شدن به نتايج فوق الذكر پيشنهاد مي گردد