استفاده از پسماند صنايع توليد نشاسته به عنوان ماده همبند در جيره غذايي ميگوي سفيد غربي Penaeus vannamei

The effect of starch production by-products as binder on performance of Penaeus vannamei

با توجه به اينكه در صنعت ساخت خوراك آبزيان از مواد همبند خنثي و فاقد ارزش غذايي استفاده ‌مي‌شود، استفاده از مواد همبند جايگزين و داراي ارزش غذايي ‌مي‌تواند موجب بهبود عملكرد ميگوي پرورشي شود. به خصوص استفاده از پساب صنايع توليد نشاسته به عنوان ماده همبند ‌مي‌تواند علاوه بر افزايش ماندگاري غذا در آب و كاهش آبشويي مواد مغذي در آب باعث بهبود كيفيت خوراك ميگو و عملكرد رشد شود. هدف از تحقيق حاضر بررسي مطلوبيت پسماند صنايع توليد نشاسته به عنوان بك همبند ارزان قيمت و داراي ارزش غذايي در جيره غذايي ميگوي وانامي پرورشي بود. همبند مورد نظر با نسبت‌هاي 3، 6، 9 و 12 درصد به ساير اجزاي مورد استفاده در ساخت غذاي ميگو اضافه شد و عملكرد رشد ميگو در طي 8 هفته مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه ميگوي تغذيه شده با 9% و 12% ماده همبند مورد مطالعه، پس از گذشت 45 روز از شروع آزمايش افزايش وزن و نرخ رشد ويژه بيشتري در مقايسه با گروه شاهد داشت (05/0 P). پس از گذشت 60 روز، ميزان افزايش وزن و نرخ رشد ويژه در تيمارهاي 9% و 12% بيشتر از ساير تيمارها بود اما از نظر آماري ‌معني‌دار نبود. اين بررسي نشان داد كه پسماند صنايع توليد نشاسته ‌مي‌تواند به عنوان بك همبند ارزان قيمت و داراي ارزش غذايي موجب بهبود عملكرد ميگوي وانامي پرورشي شود.

The replacement of binders without nutritional value with nutritive value binders can improve the farmed shrimp performance. Using starch production by-products as binder might improve the stability and quality of food, reduce the nutrient leaching, and improve the growth performance of shrimp. The aim of this study was to examine the desirability of starch production by-products as a low-cost and nutritive binder in the diet of Pacific shrimp. The binder was applied to the diet at the levels of 3, 6, 9 and 12%, and the growth performance of shrimp was examined in 8 weeks. After 45 days, the shrimp fed diet with 9 and 12% binder showed significantly improved weight gain and SGR compared to other treatments including control group (p 0.05). Moreover, after 8 weeks, the shrimp fed diet with 9 and 12% binder showed higher weight gain and SGR compared to other treatments, but it was not statistically significant. Altogether, this study showed that the starch production by-products could be applied as a low-cost and nutritive binder in the diet of farmed shrimp and improved its performance.