بررسي اثرات آبزي پـروري بر روي رسوبات و جوامع بنتيك (مطالعه موردي خور غزاله)

تاثيـرات زيسـت محيطي آبزي پـروري دريايـي در قفـس بـه عوامـل مختلفـي از جملـه گونـه، نوع تغذيه، تراكـم، كيفيت مواد و ذرات رها شده بسـتگي دارد. نتايـج مطالعـات نشـان داده اسـت كه حـدود ۲۳ %كربـن، ۲۱ %نيتـروژن، ۵۳ %فسـفر غـذاي وارده بـه سيسـتم پـرورش در رسـوبات كـف تجمـع مييابنـد. مهمتريـن ايـن تاثيـرات بـر كـف دريـا، جايـي كـه موجـودات كفـزي بيشـترين مصرف كننـده اكسـيژن هسـتند، خواهـد گذاشت . اين مطالعه به بررسي رسوب و ماكروبنتوزهاي خور غزاله كه برخي از ماهيان دريايي در قفس پرورش داده ميشوند، خواهدپرداخت. براي اين مطالعه تعداد 4 ايستگاه انتخاب شد و از هر ايستگاه سه نمونه رسوب براي جداسازي و شناسايي ماكروبنتوزها و يك نمونه هم براي آناليز دانه بندي و ميزان TOM رسوبات برداشت شد. شناسايي ها با استفاده از استريوميكروسكوپ دو چشمي انجام شد و جهت شناسايي نمونه هاي جانوري از كليدهاي شناسايي فون بنتيك استفاده گرديد. پس از بررسي جوامع بنتيك، 21 گروه جانوري شناسايي شد. از بين گروه هاي جانوري ماكروبنتوزي به ترتيب، پرتاران با 62/60 درصد، نرمتنان با 67/19 درصد و سخت پوستان با 49/16 درصد بيشترين حضور را داشته اند. فراواني، بيومس و شاخص تنوع اين گروه در ايستگاه زير قفس كمتر از ايستگاه شاهد و در زير قفس غالبيت با گونه Capitella sp. بود كه به عنوان يك گونه فرصت طلب در دنيا شناسايي شده و حضور اين گونه مي تواند يكي از شاخصه هاي استرس در محيط نمونه برداري شده به شمار رود.