بررسي برخي از شاخص هاي صيادي از داده هاي صيد آب هاي استان سيستان و بلوچستان

ميانگين (± انحراف معيار) صيد كل طي 21 سال دوره مطالعه 70852± 131819 تن با مقدار 95% حدود اطمينان 101515- 162122 تن بوده و داراي روند تغييرات افزايشي و معني داري است(P 0.05 و R=0.89). ميانگين شاخص سطح تروفيكي طي دوره مطالعه 04/0±23/4 بوده و روند تغييرات آن همزمان با افزايش صيد، داراي شيب نزولي و معني داري است(P 0.05 و R=0.52). ميانگين شاخص تعادل صيادي 25 /0 ± 44/0 و روند تغييرات آن همزمان با افزايش صيد داراي روند افزايشي و معني دار بوده(P 0.05 و R=0.85) و ميانگين شاخص گوشتخواري 01/0 ± 99/0 و بدون تغييرات مشخص و معني دار همزمان با افزايش صيد مي باشد(P 0.05 و R=0.12). افزايش صيد كل و شاخص تعادل صيادي و نيز كاهش شاخص سطح تروفيكي و شروع كاهش ميزان صيد نرم تنان و ماهيان غضروفي در اين استان مي تواند نشان دهنده تغييرات شديد ساختار گونه هاي ماهي در اين منطقه باشد. با توجه به نتايج بالا مي تواند گفت در شرايط موجود ميزان صيد از حالت بهينه خود خارج شده و كاهش بهره برداري و يا حداقل افزايش نيافتن بهره برداري پيشنهاد ميگردد.