بررسي فرمهاي مختلف فسفر در رسوبات بستر اطراف قفس پرورش ماهي در درياي خزر

هدف از اين پژوهش بررسي فرم هاي مختلف فسفر در رسوبات بستر در محدوده قفس هاي دريايي مي باشد. اين مطالعه در منطقه كلارآباد در سايت پرورش ماهي در قفس در سال 1391 در درياي خزر به اجرا درآمد. در مجموع تعداد 5 فرم مورد بررسي قرار گرفت كه شامل فسفر قابل دسترس (Bioavaiable-P)، فسفر جذب سطحي (Loosely-P)، فسفر متصل به آهن (Fe-P)، فسفر متصل به آلومينيم (AL-P)، فسفر متصل به كلسيم (Ca-P) مي باشند. همچنين فسفر كل، فسفر معدني و فسفر آلي مورد سنجش قرار گرفتند. كمترين و بيشترين ميزان فسفر كل به ترتيب با ميانگين (±انحراف معيار) 5/131±2/600 و 4/267±618 ميلي گرم بر كيلوگرم وزن خشك مربوط به ايستگاه 2 و 3 بود. نتايج نشان داد كه فرم جذب سطحي فسفر داراي كمترين مقدار را نسبت به ساير فرم ها داشت بطوري كه حداكثر مقدار برابر با 1/2±6 و حداقل برابر با 8/1±5/4 ميلي گرم بر كيلوگرم وزن خشك به ترتيب متعلق به ايستگاه 1 (سايه قفس) و 3 (فاصله 50 متري قفس) بود. ميزان فسفر كل در سايه و نزديكي قفس و هم چنين در فصل زمستان و بهار بيشتر از فصول ديگر بود كه اين امر مي تواند به دليل فعاليت پرورش ماهي در قفس در طي اين دوره باشد. بنابراين پيشنهاد مي گردد هر گونه فعاليت آبزي پروري بايد با حفظ ملاحظات زيست محيطي و اجراي طرح تفصيلي ارزيابي اثرات زيست محيطي صورت پذيرد.