بررسي ميزان فلز سنگين جيوه در خوريات ماهشهر جهت ارزيابي ريسك اسقرار قفس در منطقه

خليج فارس به دليل وجود منابع غذايي فراوان، اكوسيستم مناسب و وجود تاسيسات مختلف در سواحل آن، يكي از اكوسيستم هاي مستعد پرورش قفس به شمار مي‌آيد. از جمله مهمترين اكوسيستم هاي خليج فارس، مجموعه خوريات ماهشهر است كه علي رغم اكوسيستم غذايي مناسب، به دليل مجاورت با تاسيسات مختلف نفتي و پتروشيمي، آلودگي فلزات سنگين و به خصوص جيوه در آنها بسيار بالاست. هدف از اين تحقيق مهيا كردن اطلاعات پايه اي از آلودگي جيوه در آب ، رسوب و عضله ماهي 5 خور مختلف منطقه (زنگي، جعفري، غزاله، مجيديه و پتروشيمي) و در نهايت معرفي مناسبترين خور جهت استقرار قفس از جنبه آلودگي جيوه بود. به طور ميانگين غلظت جيوه در آب بين 11-3 ميكروگرم برليتر و جيوه در رسوبات بين 7/0-3/0 ميكروگرم برگرم وزن خشك بود كه بسيار بالاتر از استانداردهاي محيطهاي دريايي بوده و در اين بين تنها خور زنگي حائز شرايط مطلوب آلودگي جيوه در مقايسه با استانداردهاي جهاني بود، لذا خور زنگي از اين حيث جهت پرورش در قفس پيشنهاد مي گردد.