آموزش هوش معنوي در بهبود سلامت روان و شادكامي دانش آموزان

فاقد عنوان و چكيده لاتين

هوش معنوي مجموعه اي از توانائيها براي بهره گيري از منابع ديني و معنوي در جهت سازگاري است. هدف از اين پژوهش بررسي اثربخشي آموزش هوش - معنوي بر سلامت روان و شادكامي نوجوانان پايه اول دبيرستان بود. جامعه پژوهش شامل كليه دانش آموزان پايه اول دبيرستان شهر شيراز در سال تحصيلي 90 1389 بودند كه از ميان آنان 113 نفر ( 54 پسر و 59 دختر) به روش تصادفي خوشه اي انتخاب شدند. نمونه پژوهش به وسيله مقياس حساسيت معنوي تيري، كولانين و اوباني ( 2006 ) و پرسشنامه شادكامي آكسفورد مورد سنجش قرار گرفته و سپس به تصادف به دو گروه آزمايش و كنترل تقسيم شدند. گروه آزمايش طي 16 جلسه 90 دقيقه اي برنامه آموزش هوش معنوي طراحي شده توسط محقق را دريافت نمود در حالي كه گروه كنترل هيچ مداخله اي نگرفت. در پايان گروههاي آزمايش و كنترل مجدداً به وسيله ابزارهاي حساسيت معنوي و شادكامي موردآزمون قرار گرفتند. داده ها با استفاده از تحليل كوواريانس چندمتغيري مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد بين گروه آزمايش و كنترل از نظر و همچنين هوش معنوي و خرده مقياس هاي آن (احساس آگاهي، احساس ابهام و رمزآلودگي، احساس ارزش و احساس اجتماعي بودن) تفاوت معنادار وجود دارد. بنابراين برنامه آموزش هوش معنوي در افزايش هوش معنوي و شادكامي دانش آموزان تاثير مثبتي دارد. بر اساس اين نتايج مي توان نتيجه گرفت آموزش هوش معنوي نوجوانان را براي سود جستن از منابع معنوي در حل مسائل زندگي و رسيدن به اهداف است توانا ساخته و منجر به سازگاري بهتر با محيط و افزايش شادكامي آنان مي شود.