بررسي رابطه هوش معنوي، مقبوليت اجتماعي و شادكامي در دانش آموزان پايه اول دبيرستان شهر شيراز

فاقد عنوان و چكيده لاتين

هوش معنوي مجموعه اي از توانائيها براي بهره گيري از منابع ديني و معنوي در جهت سازگاري است. هدف از اين پژوهش بررسي رابطه هوش معنوي ، مقبوليت اجتماعي و شادكامي در دانش آموزان پايه اول دبيرستان بود. نمونه پژوهش شامل 227 نفر از دانش آموزان سال اول دبيرستان شهر شيراز بودندكه به روش تصادفي خوشه اي انتخاب شدند. براي گردآوري داده ها از مقياس حساسيت معنوي تيري، كولانين و اوباني ( 2006 ) و پرسشنامه ي شادكامي آكسفورد و مطلوبيت اجتماعي كراون مارلو استفاده شد. پژوهش حاضر از نوع همبستگي بود و نتايج تحليل داده ها با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون رابطه معنادار بين تمام ابعاد هوش معنوي(احساس آگاهي، احساس ابهام ورمز آلودگي، احساس ارزشو احساس اجتماعي بودن) با نتايج تحليل رگرسيون گام به گام نيز نشان داد ابعاد احساس . شادكامي و مقبوليت اجتماعي همچنين نمرات كلي اين دو متغير نشان داد(0/01 >P) نتايج تحليل رگرسيون گام به گام نيز نشان داد ابعاد احساس ارزش و احساس اجتماعي بودن نمرات متغير شادكامي را پيش بيني مي كند. همچنين ابعاد احساس آگاهي و احساس اجتماعي بودن نمرات متغير مقبوليت اجتماعي را پيش بيني مي كند.