ارزيابي اثر هم‌زماني مؤلفه قائم و افقي زلزله‌هاي شديد بر عملكرد لرزه‌اي قاب فولادي نامنظم داراي جداگر آونگ اصطكاكي با روش زمان دوام سازه

استفاده از جداساز لرزه‌اي مؤثر ترين روش محافظت و مقاوم سازي سازه‌ها در مقابل خصارت‌هاي لرزه‌اي ناشي از زلزله‌هاي بزرگ، كوچك و پس‌لرزه‌ها مي‌باشد. متمركز كردن ميرايي و جذب انرژي سازه در تراز سطح جداساز لرزه‌اي در كنار كاهش خصارات لرزه‌اي مي تواند هزينه عمليات تعمير و تقويت سازه را به شدت كاهش دهد. تمركز تحقيقات اخير در زمينه جداسازهاي لرزه‌اي به ارزيابي وضعيت سازه در زمان تجاوز از مرز بيشينه تغييرمكان مجاز آيين‌نامه در اثر زلزله‌هاي بزرگ و همچنين اثرات مؤلفه قائم زلزله در ناپايداري شدن اين نوع سازه‌ها پرداخته است. بدين منظور در اين مقاله يك قاب سه طبقه فولادي نامنظم كه با جداگر آونگ اصطكاكي جداسازي شده براساس آيين‌نامه جديد ASCE7-16 طراحي شده و با انجام تحليل زمان دوام غيرخطي اثرات برخورد، بلند شدگي جداساز و همچنين غيرخطي شدن روسازه ارزيابي گرديد. در تحليل زمان دوام از ركوردهاي سه بعدي ETA20inXYZ استفاده شده كه به كمك 22 ركورد آيين‌نامه FEMA P695 براي سطح خطرهاي مختلف مقياس‌سازي شده‌است. براساس طراحي انجام شده سازه براي سطح خطر 475 ساله مقداري غيرخطي شده ولي از سطح IO عبور نكرده است. براي سطح خطر 2475 ساله عملكرد سازه براي دو حالت با و بودن مؤلفه قائم از سطح LS تجاوز نكرده ولي وجود مولفه قائم موجب افزايش مفاصل پلاستيك در طبقات فوقاني شده است. درنظر گرفتن مؤلفه قائم در زلزله هاي متوسط (475 ساله) موجب مقداري افزايش دريفت‌ها شده ولي براي زلزله‌هاي بزرگ (2475 ساله) دريفت سازه 7% كاهش پيدا كرده است. جداسازي سازه با جداساز اصطكاكي موجب كاهش اثر نامنظمي سازه شده است.