بررسي تاثير گردشگري بر توسعه اقتصادي اجتماعي مناطق روستايي ( مطالعه موردي: شهرستان علي آبادكتول )

امروزه صنعت گردشگري آنچنان در توسعه اقتصادي و اجتماعي گردشگري كشورها نقش دارد كه اقتصاد دانان آن را به عنوان موتور توسعه نواحي در ايجاد فضاي مناسب رشد و فراهم كردن زمينه هاي توسعه، دانسته اند. بر اين اساس پژوهش حاضر سعي كرده مروري داشته باشد بر بررسي نقش گردشگري در توسعه اقتصادي اجتماعي مناطق روستايي، گردشگري بدليل ويژه گي هاي خاص خود ، اين قابليت را دار است كه بتواند در عرصه توسعه روستا جايگاه ويژه ايي داشته باشد. لذا هدف از انجام پژوهش حاضر تحليل و بررسي نقش گردشگري بر توسعه اقتصادي اجتماعي روستاهاي شهرستان علي آباد كتول مي باشد كه با مقايسه ي دو گروه روستاهاي هدف گردشگري و غير گردشگري و بر مبناي راهبرد پيمايشي به انجام رسيده است. اطلاعات مورد نياز از طريق پرسشنامه محقق ساخته جمع آوري شده است كه روايي آن بر مبناي نظر كارشناسان مربوطه و پايايي آن با محاسبه ضريب آلفاي كرونباخ محاسبه شد. جامعه آماري تحقيق حاضر شامل دو گروه روستاهاي هدف گردشگري و غير گردشگر شهرستان علي آباد كتول است كه از بين آنها از طريق فرمول كوكران 80 نفر محاسبه شد. از روش نمونه گيري تصادفي سيستماتيك براي انتخاب نمونه هاي تحقيق استفاده شد. نتايج آزمون هاي كاسكوئر، مان ويتني و اسپيرمن نشان داد برنامه ريزي بر روي عوامل اجتماعي و اقتصادي زيست محيطي نقش موثري در ايجاد گردشگري پايدار روستايي دارد.