مديريت روستايي و نقش آن در گردشگري پايدار روستايي (مطالعه مورد نواحي روستايي دهستان زرين گل شهرستان علي آبادكتول)

رهيافت توسعه گردشگري پايدار،گردشگري به مثابه چرخ هاي براي توسعه پايدار قلمداد ميشود و اصول اساسي توسعه پايدار همانند كاهش فقر روستايي، عدالت و توزيع درآمد، برابري ميان نسلي و بين نسلي، تنوع زيستي و مانند اينها مدنظر است. اين پژوهش به صورت توصيفي - تحليلي وپيمايشي با هدف كاربردي مي باشد . جامعه آماري پژوهش حاضر شامل خانوارهاي ساكن در دهستان زرين گل شهرستان علي آبادكتول مي باشند، حجم نمونه معادل 150 نفر براساس فرمول آماري كوكران به روش نمونه گيري منظم يا سيستماتي انتخاب شده اند. همچنين ابزار اصلي جمع آوري داده ها و سنجش متغيرهاي تحقيق، پرسشنامه محقق ساخته مي باشد. پايايي ابراز تحقيق پس از انجام پيش آزمون از طريق ضريب آلفاي كرونباخ محاسبه گرديد كه برابر با 89/0 بدست آمده است . با توجه به نتايج تحليل در هر يك از فرضيه هاي بررسي شده مبني بر نقش مديريت در توسعه گردشگري پايدار با آزمون-هاي كاي اسكوئر، فريدمن، فاي/كرامر نقش مثبت و سازنده مديريت روستايي تاييد شد. يكي از اهداف پژوهش حاضر دست يابي به اين نكته است كه عملكرد مديريت مي تواند بر كاهش مهاجرت از روستا تاثيرگذار باشد. به اين منظور براي رسيدن به جواب اين رابطه از آزمون فاي/كرامر استفاده گرديد. بر اساس اين هر چه عملكرد مديريت روستايي و قصد مهاجرت از روستا رابطه ي معكوس وجود دارد. بدين معنا كه هر چه ميزان عملكرد مثبت باشد. ميزان مهاجرت از روستا كاهش مي يابد. سطح رابطه معناداري رابطه ي بين دو متغير مستقل عملكرد مديريت و متغير وابسته ميزان مهاجرت 005/ 0 شده است. لذا وجود رابطه بين ميزان عملكرد مديريت روستايي و ميزان مهاجرت روستايي تاييد مي گردد.