مفهوم و معيارهاي توسعه پايدار و طراحي پايدار

توسعه پايدارنگرشي است كه بر محورهاي اقتصادي،اجتماعي،كالبدي وزيست محيطي استوار است ودررابطه بافعاليت هاي ساختماني و محيط ساخته شده اغلب ساختمان پايدارياساختارپايدارناميده مي شود.شهرسازي در كشورهاي مختلف در حال توسعه به دنبال زندگي مطلوب وباكيفيتي براي نسل حاضرونسل هاي آينده مي باشد. در توسعه پايدار ، فرهنگ هاي محلي نه تنها مانع توسعه نيستند بلكه نيروي محرك آن نيز به شمار مي آيند . هدف از ارائه اين مقاله طبقه بندي و بررسي مفهوم و معيارهاي توسعه پايداروطراحي پايداراست.روش تحقيق توصيفي- تحليلي و تاريخي- تفسيري است واطلاعات از طريق مطالعات اسنادي-كتابخانه اي مورد بررسي و تجزيه وتحليل قرارگرفته است.نتايج بدست آمده اشاره به رابطه متقابل انسانها و طبيعت درسراسر جهان دارد. ايجاد اقتصادي پويا و پايدار، سرمايه گذاري مجدد منابع، دگرگون سازي روابط اقتصادي بين الملل، مشاركت مردم در برنامه ريزي توسعه، عدالت اجتماعي و حقوق شهروندي، هويت بخشي، حفظ و ارتقاء اكوسيستم هاي طبيعي، همگي برخي از مواردي هستند كه نقش بسزايي در ايجاد توسعه پايدار دارند. در بخش طراحي پايدار و معماري پايدار نيز با الهام گرفتن از معماري گذشته و بومي، توجه به اقليم و همچنين تلفيق روش هاي ساخت سنتي و روش هاي نوين مي توان به طرح هاي مدرني رسيد.