ارزيابي بيكاري با تاكيد بر عدم تناسب مهارت شغلي (با تاكيد بر سطح كشوري و شهر تربت حيدريه)

از دلايل بيكاري، نبود تناسب بين مهارت افراد و نيازهاي موجود براي مهارت در جامعه است. تناسب بهتر مهارت نيروي كار و مشاغل، به نرخ بيكاري پايين تر، بهره وري بالاتر و همچنين رقابت پذيري بيشتر منجر مي شود. در اين پژوهش به بررسي عدم تناسب مهارت شغلي و نقش آن بر بيكاري پرداخته شده است. در اين راستا و به منظور كمّي كردن مسئله عدم مهارت، از اطلاعات موجود در طرح آمارگيري نيروي كار از بهار سال 84 تا زمستان سال 89 در شهرستان تربت حيدريه و همچنين سطح كلان كشوري استفاده خواهد شد. بنابر نتايج تحقيق، عدم مهارت براي زنان بسيار بالاتر از ميزان عدم مهارت براي مردان در زمان يكسان مي باشد. بطور كلي شاخص عدم تطبيق مهارت براي زنان چيزي حدود سه يا چهار برابر ميزان مشابه شاخص براي مردان است. همچنين يافته هاي تحقيق حاكي از آن است كه جوانان بيشتر تحت تأثير عدم مهارت قرار دارند و اين ميزان براي بزرگسالان رقم كوچكي است (همواره كمتر از 10.04% مي باشد)؛ از سوي ديگر براي تمامي گروه هاي سني و جنسي، آموزش كمتر از اندازه كاهش يافته است در حالي كه آموزش بيش از اندازه بخصوص براي جوانان 15-29 ساله طي دوره مورد بررسي روندي افزايشي را نشان مي دهد. درنهايت بر اساس يافته هاي اين پژوهش، عدم تطبيق مهارت تأثير مثبت و معنا داري بر نرخ بيكاري دارد؛ بگونه اي كه 1 درصد افزايش در شاخص عدم تطبيق مهارت منجر به افزايش 0.08 درصد در نرخ بيكاري مي شود.