بررسي شاخص هاي انرژي و عوامل مؤثر بر صادرات زعفران

راندمان انرژي در عمل بسيار پايين است. بازده انرژي در توليد زعفران كمتر از ساير محصولات است. بيشترين انرژي مصرفي متعلق به كودهاي شيميايي است. بهره وري پايين در زراعت زعفران تنها به دليل بالا بودن انرژي مصرفي نيست، بلكه تا حدي به پايين بودن انرژي توليدي هم برمي گردد. اگرچه در نظام هايي كه انرژي بيشتري صرف توليد محصول مي-شود، توليد هر واحد از محصول با صرف هزينه ي بيشتري صورت مي گيرد، ولي به دليل كارايي بالاي اقتصادي اين محصول نسبت به ساير گياهان در الگوي كشت منطقه، ارزش زياد زعفران توليدي، قيمت بالاي آن و همچنين اشتغال درصد زيادي از روستاييان به دليل سنتي بودن بخش اعظم از كشت زعفران، توسعه كشت آن توجيه‌پذير مي باشد. در بحث عوامل مؤثر بر صادرات زعفران، سه شاخص، فرآوري، اقتصادي و فني هستند. مهم‌ترين و اساسي‌ترين شاخص، فرآوري است كه به دو گروه تقسيم مي‌شود (بسته‌بندي و برند) كه بيشترين تأثيرگذاري را داشت؛ يعني اگر در راستاي فرآوري بعضي از موارد مانند ثبت يك برند ملي به‌نحوي‌كه نماد و شناخت زعفران ايران در جوامع بين‌الملل باشد، در حيطه بسته‌بندي زعفران رعايت استانداردهاي جهاني، شكيل بودن بسته‌بندي و باب ميل و سليقه مشتريان بودن و طراحي زيبا (مشتري‌پسند)، شاخص دوم اقتصادي يا همان تجارت و صادرات زعفران مي‌باشد ازجمله شاخه‌هاي اين شاخص، تقلب در زعفران و سوءاستفاده افراد سودجو در بخش صادرات مي‌باشد كه از پاسخ متخصصان از بين معيارها بيشترين امتياز را دارا بود. شاخص سوم بخش فني مي‌باشد. سخت بودن زعفران كاري به دليل نبود ادوات و تجهيزات مدرن و به‌روز در راستاي افزايش عملكرد، انفرادي كاركردن زعفران كاران ايران (نبود شركت‌هاي تعاوني) كه موجب بي‌رغبتي كشاورزان به توليد زعفران و درنتيجه آن كاهش سطح زير كشت زعفران و كاهش حجم توليد گردد.