مقايسه تاثيرات دو نوع ماساژ سوئدي و شياتسو بر سندروم گير افتادگي شانه واليباليست هاي مرد

هدف از مطالعه حاضر مقايسه تاثيرات دو نوع ماساژ سوئدي و شياتسو بر سندروم گير افتادگي شانه واليباليست هاي مرد بود. جامعه آماري كليه واليباليستهاي شهر بروجرد با سابقه حداقل 3 سال كه از بين آنها 36 نفركه مبتلا به سندرم گير افتادگي شانه بودند انتخاب و بصورت تصادفي به 3 گروه (n=12) تقسيم شدند. پروتكل برنامه ماساژ در شش هفته و هر هفته دو جلسه 60 دقيقه اي اجرا شد. فعاليت هاي ماساژ شامل استروكينگ سطحي، ماساژ افلوراژ (نوازشي)، ماساژ پتريساژ (ورز دادن)، ماساژ پركاشن (ضربه اي)، ضربه زدن با لبه دست و در ماساژ شياتسو شامل نقاط ضد درد در ناحيه كمر بند شانه بود . پس آزمون مطابق پيش آزمون بعمل آمد و نتايج ثبت گرديد. به منظور ارزيابي ميزان ناتواتي شانه از تست DASH يا Hand) Shoulder Arm Disability of)كه سطح ناتواني را بر حسب واحد (0 تا 100) نشان مي‌دهد استفاده گرديد. نتايج حاصل از آزمون t نشان داد برنامه ماساژ سوئدي (21.57- t=) و شياتسو (31.57-t=) بركاهش ناتواني مفصل واليباليست هاي مرد مبتلا به سندرم گير افتادگي شانه اثر دارد. همچنين بين گروه ماساژ سوئدي و شياتسو بر كاهش ناتواتي مفصل واليباليست هاي مرد مبتلا به سندرم گير افتادگي شانه تفاوت معنادار وجود دارد (.0001 sig=). علاوه براين نتايج نشان داد برنامه ماساژ شياتسو بيش از ماساژسوئدي بر ناتواني شانه واليباليست هاي مرد مبتلا به سندرم گير افتادگي شانه اثر دارد.بنابر اين جهت كاهش ناتواني و كاهش هزينه هاي درمان اين دو روش ماساژ نوصيه مي شود.