تاثير روزه‌داري و محدود كردن دريافت كالري در پيشگيري و درمان سرطان

*

بيان مسئله: روزه‌داري فريضه‌اي واجب است (آيه 183 سوره بقره) كه طبق فرموده خداوند متعال در صورت عدم امكان ادا در موعد مقرر، اداي قضاي آن، حتي با وجود دشواري، سودمند است (آيه 184 سوره بقره). اخيرا تاثير روزه‌داري‌ در ابعاد مختلف سلامتي، علاوه بر فوايد معنوي آن، مورد توجه محققان قرار گرفته‌است. كاهش آسيب اكسيداتيو، كاهش التهاب، بهينه‌سازي متابوليسم سلولي و تقويت حفاظت سلولي از جمله اثرات گزارش شده مي‌باشد. هدف پژوهش: اين مقاله به بررسي تاثير روزه‌داري و محدود كردن دريافت كالري در پيشگيري و درمان سرطان پرداخته و مكانيسم‌هاي سلولي و مولكولي زمينه‌ساز آن را بيان نموده‌است. روش و چگونگي انجام پژوهش: با بررسي تحقيقات منتشر شده در مجلات علمي معتبر، برگرفته از پايگاه‌هاي اطلاعاتي pubmed، OVID و Elsevier، جديدترين يافته‌ها، در اين موضوع، گردآوري و مورد بحث قرار گرفته‌است. يافته‌ها و نتيجه‌گيري: يكي از مكانيسم‌هاي كلي طرز عمل روزه‌داري راه‌اندازي پاسخ‌هاي سازش در مقابل استرس سلولي است كه منجر به تقويت توانايي مقابله با فرايندهاي بيماري مي‌شود. گزارش شده‌است كه بسته به نوع سرطان و طول مدت محدوديت كالري يا ناشتاماندن، روزه‌داري منجر به كاهش آسيب به DNA و تقويت مرگ سلول پيش-سرطاني، تاخير تومورزايي خودبه خود در موش‌هاي فاقد ژن P53، افزايش حساسيت سلول‌هاي توموري به داروهاي شيمي‌درماني و كاهش عوارض شيمي‌درماني مي‌شود. بااين‌حال انجام مطالعات پيش-باليني و باليني و همچنين تعريف دقيق روزه‌داري در تحقيقات كه معمولا به معناي ناشتا بودن به مدت معين و محدوديت كالري شناخته مي‌شود، نويدبخش فهم بهتر مكانيسم‌هاي مولكولي و سلولي راه‌اندازي شده بوسيله‌ي آن درپيشگيري و درمان سرطان خواهد بود.