عسل و زنبور عسل در قرآن كريم

*

بيان مسأله: عسل غذاي شيريني است كه به عنوان يك ماده گياهي و يك ماده حيواني شناخته مي شود. عسل يك ماده ي غذايي موثر شامل كربوهيدرات ها، آنزيم ها، آمينواسيد ها، اسيدهاي آلي، مواد معدني، ويتامين ها، آنتي اكسيدان ها، رنگدانه ها، موم و دانه هاي گرده است. در قرآن كريم در چند آيه به زنبور عسل و فرآورده اصلي آن يعني عسل پرداخته شده است كه تامل در آنها نكات ارزشمندي را آشكار مي سازد. هدف پژوهش: اين پژوهش به منظور بررسي دقيق رهنمودهاي قرآني در رابطه با اهميت عسل و فرآيند توليد آن و مقايسه با يافته هاي دانش تجربي صورت گرفته است . روش و چگونگي انجام پژوهش: مطالعه حاضر با تامل در قرآن كريم، مراجعه به تفاسير مشهور و برخي متون مرتبط با موضوع عسل از ديدگاه قرآن و علوم تجربي انجام شده است. يافته ها و نتيجه گيري: در قرآن كريم در دو سوره به عسل اشاره شده است. از سوره نحل آيات شريفه ي 69و68 كه مي‌فرمايد: وَأَوْحَىٰ رَبُّكَ إِلَى النَّحْلِ ..... فِيهِ شِفَاءٌ لِّلنَّاسِ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ” نكات زير قابل استنتاج است: نامگذاري سوره به نام زنبور عسل، وحي به زنبور عسل، خانه سازي زنبور عسل، فرآيند توليد عسل، شفابخشي عسل، درس آموزي توحيدي متفكران ازاين روند خلقت. تامل در هريك از موارد بالا نكات ارزشمندي را آشكار مي سازد بخصوص اينكه واژه شفاء در قرآن كريم درباره خوردني ها به كار نرفته است مگر براي عسل و نام يك سوره از قرآن، اختصاص به زنبور عسل داده شده است. فرآيند توليد شگفت انگيز عسل، از شهد گياهان توسط زنبور عسل از يك سو و اشاره ي اعجاز آميز قرآن به آن در خور توجه است. عسل از گذشته هاي دور نه تنها به عنوان يك ماده ي غذايي ارزشمند بلكه به عنوان يك دارو در درمان بيماري هاي پوستي، گوارشي، تنفسي و..... نقش داشته است. همچنين تأثير عسل طبيعي در بهبود زخم هاي ديابتي و التيام زخم هاي باز پوست به اثبات رسيده است. با افزايش روزافزون دانش بشري، جنبه‌هاي عميق تري از اين آيات الهي روشن خواهد شد. در اصل مقاله نكات بيشتري در اين زمينه بيان خواهد شد ان شاء الله.