خواص خرما در باروري از منظر قرآن، احاديث و پزشكي

*

بيان مسئله: خرما با نـام علمـي Phoenix ductylifera معـروف بـه Date محصول مناطق گرمسيري است. اين ميوه داراي چندين اثر مهم فارمـاكولوژي نظيـر آنتي اكسيدان و آنتي موتاژن است و از نظر املاح بسيار غني مي‌باشد. درخت خرما يكي از ميوه‌هاي بهشتي است كه در قرآن چندين بار نام آن ذكر و در روايات متعدد به خواص اين گياه براي زنان باردار پرداخته شده است. هدف پژوهش: به علت استفاده روز افزون طب سنتي در زندگي روزمره و درمان بيماري‌ها و با توجه به قدمت درخت خرما و خواص بسيار زياد آن در اين مطالعه تحليل جامعي در قرآن، احاديث و مقالات علمي جهت بررسي اثرات آن بر باروري و نيز در درمان ناباروري انجام شده است. روش و چگونگي انجام پژوهش: در اين مطالعه با استفاده از كلمات كليدي مناسب به جستجوي مقالات در پايگاه‌هاي داده pubmed و scopus پرداخته شد. منابع اصلي ما در اين تحقيق، كتب دايره المعارف طب اسلامي، نرم افزارجامع التفاسير و جامع الاحاديث مي‌باشد. معيار انتخاب مقالات، احاديث و آيات مبتني بر خواص درخت خرما و همچنين اثر آن بر باروري و ناباروري مي‌باشد. مجموع مقالات بررسي شده مقالات كار آزمايي باليني و مقالات مروري بودند. يافته‌ها: كلمه نخل و مشتقات آن 19 مرتبه و كلمه «رطب» يكبار در قرآن به كار رفته است. آيه 25 سوره مريم به خوبي نشان مي دهد كه بهترين غذا براي زن حامله، بهتر از خرما نيست، زيرا اگر اين‌چنين مي‌بود خداوند آن را بر حضرت مريم فرو نمي فرستاد. در احاديث مختلف از ائمه اطهار (ع) فوايد خرما براي زنان حامله و تأثير آن بر نوزاد بيان شده است. مطالعات علمي نشان مي‌دهد در اين گياه مقدار عناصر كمياب، ويتامين‌هاي اصلي، پروتئين‌ها و كربوهيدرات‌ها داراي اهميت بالايي هستند. گرده درخت خرما تحريك كننده غدد جنسي مرد و زن مي‌باشد و بهبوددهنده تعداد اسپرم‌ها و قدرت حركت آن‌ها است. نتيجه‌گيري: طبق شواهد موجود، ميوه درخت خرما براي زنان در ماه آخر حاملگي و وضع حمل كرده بسيار مفيد است و با توجه به نحوه آفرينش درخت خرما و بارور شدن آن و خواص قسمت‌هاي مختلف نخل، مي‌توان از گرده نر درخت خرما براي ناباروري بهره جست.