نانوتكنولوژي در صنعت بسته‌بندي مواد غذايي

*

بيان مسأله: نانوذرات به دليل سايز خيلي كوچك خود، سطوح تماس بيشتري داشته و از اتمهاي سطحي بيشتري برخوردارند. در اين مقياس قوانين فيزيك كوانتوم وارد صحنه مي شود و امكان كنترل خواص ذاتي ماده وجود خواهد داشت. از مزاياي نانو پليمرها مي توان به سختي، هدايت حرارتي و الكتريكي، پايداري حرارتي و مقاومت شيميايي بالاتر اشاره كرد. هدف پژوهش: يكي از اهداف نانوتكنولوژي در زمينه مواد غذايي، استفاده از نانوكامپوزيتها در بهبود كيفيت بسته بندي غذامي باشد تا ممانعت در برابر نفوذ گاز افزايش يابد(براي مثال با حفظ نيتروژن درون بسته يا مقابله با اكسيژن بيروني). روش و چگونگي انجام پژوهش: در اين مقاله سعي شده است با مطالعه متون علمي اثرات استفاده از تكنولوژي نانو در صنعت غذا بررسي شود. يافته‌ها و نتيجه‌گيري: ساختارهاي نانومقياس نظير نانوذره ها و نانولايه ها، نسبتهاي سطح به حجم بسيار بالايي دارند، بنابراين اجزاي ايده آل براي استفاده در مواد كامپوزيتهاي پليمري هستند. بطور كلي براي توليد فيلم‌هاي نانوكامپوزيت چهار روش عمده وجود دارد: 1- روش پليمريزاسيون در محل، 2-روش اختلاط به حالت محلول، 3-روش اختلاط به حالت مذاب، 4-اختلاط حالت جامد.Exfoliation بهترين حالت اختلاط در توليد فيلم نانوكامپوزيت بحساب مي آيد. استفاده از نانوكامپوزيتهاي پليمري باعث تاثيرات نويد بخش سريع در بسته بندي مواد غذايي كه منجر به افزايش ماندگاري به وسيله بهبود عملكرد،كاهش نفوذ ناپذيري گاز، تبادل رطوبت و محافظت در برابر نور فرابنفش است، مي شود و اميدواريم دست اندركاران صنايع غذايي با استفاده از بسته بنديهايي فناوريهاي جديد گامهاي موثري در سربلندي ايران اسلامي امان بردارند.