غذاي طيب و رابطه آن با محيط زيست از ديدگاه قرآن

*

بيان مسأله: خداوند انسان را در برابر محيط زيست مسئول و مكلف مي داند. با توجه به بحران عظيمي كه امروزه محيط زيست با آن درگير است مي توان فهميد كه انسان در اين مسئوليت كوتاهي كرده و يكي از اقدامات انسان كه منجر به اختلال در طبيعت شده، سبك نادرست تغذيه اوست. هدف پژوهش: هدف اين نوشتار آن است كه با بيان حاكميت دو اصل تنوع و تعادل در الگوي قرآني تغذيه و مطابقت آن با هرم غذايي، نشان دهد كه اتخاذ اين الگو، ضمن برآوردن نيازهاي بدن، از ايجاد اختلال در محيط زيست جلوگيري مي كند. روش بررسي: اين تحقيق مبتني بر روش تحليلي اسنادي و مفهومي است. در اين راستا ابتدا با مراجعه به آيات قرآن و تفاسير مهم، جايگاه تغذيه و محيط زيست در آيات بررسي شد و سپس با جستجو در منابع نوشتاري به بررسي آثار زيست محيطي اين الگو پرداخته شد. يافته ها و نتيجه گيري: قرآن، از يك طرف انسان را به خوردن طيبات دعوت مي كند و از طرف ديگر اولويت خود را بر مصرف غذاهاي گياهي در برابر گوشتي قرار داده است. به علاوه بررسي آثار زيست محيطي هر دو گروه از اين خوراكي ها نشان مي دهد كه فراورده‌هاي گياهي نسبت به گوشتي سازگاري بيشتري با محيط زيست دارند. از اين رو مي توان گفت سبك تغذيه قرآن، در ارتقاي نحوه تعامل انسان با محيط زيست نقش چشمگيري دارد.

*