تأمين امنيت غذائي در بخش توليدات دام، طيور و آبزيان با الگوي اقتصاد مقاومتي در جمهوري اسلامي ايران

*

بيان مسأله:امنيت غذايي يكي از وجوه مهم امنيت ملي است، بدين معنا كه عرضه يك سطح بهينه امنيت ملي، مستلزم تدارك سطح بهينه امنيت غذايي مي باشد. با توجه به اينكه بخش زيادي از مواد پروتئيني مورد نياز جامعه از طريق پروتئين حيواني تامين مي شود لازم است نقاط ضعف اصلي توليد در اين بخش شناسائي شده و قبل از رسيدن به مرحله غير قابل بازگشت، حمايت‌هاي استراتژيك از آن صورت پذيرد. هدف پژوهش:احصاء نقاط ضعف، قوت، فرصت‌ها و تهديدهاي جمهوري اسلامي ايران در عرصه توليدات دام و طيور و آبزيان. روش و چگونگي انجام پژوهش:اطلاعات موجود و آشكار در سالنامه‌هاي وزارت جهاد كشاورزي و سازمان دامپزشكي كشور و معاونت بهبود توليدات دامي جمع آوري و تجزيه و تحليل گرديد. يافته‌ها و نتيجه‌گيري:نقاط قوت: افزايش تقاضا براي محصولات بخش كشاورزي و دامپروري در راستاي كمبودهاي موجود در كشور و نيز سياست‌هاي افزايش جمعيت، وجود سرمايه‌گذاري‌هاي قابل توجه در دامداري‌هاي صنعتي و امكان ايجاد ظرفيت‌هاي جديد، وجود دام‌هاي مقاوم و متناسب با اقليم. نقاط ضعف: پايين بودن دانش فني بهره‌برداران، عدم ثبات قيمت شير و گوشت، عدم اخذ ركورد و اطلاعات صحيح، پايين بودن بهره‌وري در استفاده از نهاده‌ها و عوامل توليد، نابساماني بازار و ناكارآمدي سياستهاي حمايتي از توليد، عدم توفيق در رقابت لاين داخلي كشور و وابستگي به جوجه‌هاي نژادهاي خارجي فرصت‌ها: توليد محصولات دامي حلال با توجه به بازار گسترده كشورهاي مسلمان در حوزه غرب آسيا و سهولت امكان دستيابي به بازارهاي منطقه، وجود تعداد قابل توجه دانش‌آموختگان، وجود ضايعات و بقاياي كشاورزي و امكان استفاده بهينه از فرآورده‌هاي جنبي بخش كشاورزي در زيربخش دام تهديدها: قاچاق دام و اثرات منفي آن بر بازار داخلي، وابستگي تهيه بخشي از نهاده‌هاي دام و طيور (خوراك، جوجه يك‌روزه، تخم‌مرغ نطفه‌دار، اسپرم و جنين) به خارج از كشور، كاهش شديد ذخاير و بهره‌برداري بي‌رويه از منابع آبزيان و خطر انقراض برخي گونه‌ها، ناهماهنگي سياست‌هاي برون ‌بخشي با نيازهاي بخش كشاورزي و دامپروري و شيلات